Bieluń indiański

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bieluń indiański
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

psiankowce

Rodzina

psiankowate

Rodzaj

bieluń

Gatunek

bieluń indiański

Nazwa systematyczna
Datura inoxia Mill.
Gard. dict. ed. 8: Datura no. 5. 1768

Bieluń indiański (Datura inoxia Mill.) – gatunek rośliny z rodziny psiankowatych. Pochodzi z północnych regionów Ameryki Południowej, Ameryki Środkowej oraz z Teksasu w Ameryce Północnej. Rozprzestrzenił się na Karaibach, a także w innych regionach świata. W niektórych krajach jest uprawiany[3].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Kwiat
Owoc
Pokrój
Jego wysokość waha się w granicach 60–150 cm.
Liście
Całobrzegie i omszone.
Nasiona
Ochrowożółte lub brunatnobrązowe.
Łodyga
Wzniesiona i pusta.
Owoce
Kuliste zwisające torebki pokryte igłowatymi kolcami.

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Bylina. Kwitnie w lipcu i październiku, a wydaje owoce w sierpniu.

Wszystkie części tej rośliny zawierają alkaloidy, a głównym jest skopolamina[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-13] (ang.).
  3. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2011-06-18].
  4. "Rośliny lecznicze i bogate w witaminy" – P.Czikow, J.Łaptiew