Jednak wojska koronne postanowiły stoczyć bitwę na lewym brzegu Bugu, uprzedzając przeprawę Tatarów. Wojska polskie, zasypane gradem strzał tatarskich, nie mogły rozwinąć szyku bitewnego. Ponosiły przy tym poważne straty. Widząc to, Ostrogski przeprawił swych żołnierzy innym brodem i związał Tatarów walką, co pozwoliło wreszcie wojskom koronnym rozwinąć się do bitwy. Ze względu na znaczną przewagę liczebną Tatarów i trudne dla ciężkiej jazdy warunki terenowe wojska polsko-litewskie zostały oskrzydlone. W końcu większości żołnierzy polskich i litewskich udało się przebić i ujść, nie zmienia to jednak faktu, że zostali dotkliwie pobici. Po stronie polsko-litewskiej poległo aż 1200 żołnierzy. Zwycięzcy także ponieśli znaczne straty[2].
