Bloch (herb szlachecki)

Bloch − polski herb szlachecki z nobilitacji.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

W polu błękitnym nad srebrnym kołem kolejowym pół pierścienia srebrnego, z którego barku wychodzi srebrna strzała bez opierzenia.

W klejnocie nad hełmem w koronie trzy pióra strusie: białe między błękitnymi.

Labry błękitne, podbite srebrem.

Na wstędze pod tarczą dewiza: OMNIA LABORE.

Nadany 22 listopada 1883 Janowi Gotlibowi Bloch, rzeczywistemu radcy stanu, przez cesarza Aleksandra III^[1].

Herb ten był herbem własnym, toteż do jego używania uprawniony jest tylko jeden ród herbownych:

Bloch. Rodzina o tym samym nazwisku używała herbu Ogończyk. Zwraca uwagę identyczność głównych godeł obu herbów.

↑ Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 2. Warszawa: Główny skład księgarnia antykwarska B. Bolcewicza, 1897-1906, s. 24.

Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.

Herb Bloch z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla

Herby	szlachecki mieszczański chłopski własny państwowy miejski korporacji fantazyjne mówiący
Elementy herbu	tarcza herbowa godło (figury heraldyczne, mobilia herbowe) klejnot herbowy zawój (tortillon) korona heraldyczna korona rangowa hełm heraldyczny labry ostrew płaszcz heraldyczny trzymacze heraldyczne podpory heraldyczne postument heraldyczny order herbowy dewiza herbowa zawołanie
Oznaki godności	świeckie kościelne
Inne	herbarz rola herbowa herold blazonowanie szrafowanie tynktura krzyż heraldyczny totem kamon
Działy heraldyki	heraldyka francuska (heraldyka napoleońska) heraldyka polska (heraldyka kaszubska) heraldyka brytyjska (heraldyka angielska, heraldyka szkocka) heraldyka kościelna heraldyka szachowa heraldyka fantazyjna