Bloch (herb szlachecki)
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bloch − polski herb szlachecki z nobilitacji.
Opis herbu[edytuj | edytuj kod]
W polu błękitnym nad srebrnym kołem kolejowym pół pierścienia srebrnego, z którego barku wychodzi srebrna strzała bez opierzenia.
W klejnocie nad hełmem w koronie trzy pióra strusie: białe między błękitnymi.
Labry błękitne, podbite srebrem.
Na wstędze pod tarczą dewiza: OMNIA LABORE.
Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]
Nadany 22 listopada 1883 Janowi Gotlibowi Bloch, rzeczywistemu radcy stanu, przez cesarza Aleksandra III[1].
Herbowni[edytuj | edytuj kod]
Herb ten był herbem własnym, toteż do jego używania uprawniony jest tylko jeden ród herbownych:
Bloch. Rodzina o tym samym nazwisku używała herbu Ogończyk. Zwraca uwagę identyczność głównych godeł obu herbów.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 2. Warszawa: Główny skład księgarnia antykwarska B. Bolcewicza, 1897-1906, s. 24.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.brak strony w książce
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Herb Bloch z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
A
B
C – F
G – J
K
L – M
N – P
R – Ś
T – Ż
Herby | |
---|---|
Elementy herbu | |
Oznaki godności | |
Inne | |
Działy heraldyki |