Bocian sinodzioby
| Ciconia maguari[1] | |||
| (Gmelin, 1789) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
bocian sinodzioby | ||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
 występuje przez cały rok tylko poza sezonem lęgowym | |||
Bocian sinodzioby[4] (Ciconia maguari) – gatunek dużego ptaka z rodziny bocianów (Ciconiidae), zamieszkujący Amerykę Południową. Nie wyróżnia się podgatunków[2][5]. Nie jest zagrożony.
- Wygląd
- Ma prosty, szary dziób z ciemnoczerwoną końcówką. Nogi i stopy czerwone[6]. Naga jasnoczerwona skóra wokół oczu i na kantarku[6]. Reszta upierzenia biała, z wyjątkiem ogona, dolnej części grzbietu, dużych pokryw skrzydłowych i lotek, które są czarne. Tęczówka jasnożółta[6]. Samice upierzeniem przypominają samce[6].
- Rozmiary
- Długość ciała 97–110 cm[2]. Rozpiętość skrzydeł 150–180 cm[6]. Średnia masa ciała: samce 4,2 kg, samice 3,8 kg[2].
- Zasięg, środowisko
- Głównie spotkać go można na wschód od Andów – od Kolumbii, Wenezueli, Gujany i północnej Brazylii po środkową Argentynę. Sporadycznie zalatuje z Argentyny do Chile nad Andami[6]. Zamieszkuje tereny otwarte, głównie na nizinach. W Boliwii spotykany do 2500 m n.p.m.[6]
- Zachowanie
- Zwykle spotykany w grupach lub samotnie, czasami z innymi gatunkami. Bardzo często krąży w powietrzu.
- Status
- Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje bociana sinodziobego za gatunek najmniejszej troski (LC, least concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Trend liczebności populacji uznawany jest za stabilny ze względu na brak istotnych zagrożeń czy dowodów na spadki liczebności[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Ciconia maguari, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c d Elliott, A., Boesman, P. & Kirwan, G.M.: Maguari Stork (Ciconia maguari). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [dostęp 2020-02-27].
- ↑ a b Ciconia maguari, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Rodzina: Ciconiidae Sundevall, 1836 - bociany - Storks (Wersja: 2015-09-05). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-02-27].
- ↑ F. Gill, D. Donsker, P. Rasmussen (red.): Storks, frigatebirds, boobies, cormorants, darters. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-02-27]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g N. Bouglouan: Maguari Stork. [w:] oiseaux-birds.com [on-line]. [dostęp 2021-08-23]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Gosler Andrew: Atlas ptaków świata. Multico Oficyna Wydawnicza, 2000. ISBN 83-7073-059-0.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zdjęcia, nagranie głosu i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).