Przejdź do zawartości

Bojarski (herb szlachecki)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Bojarski (herb))
Herb Bojarski
Herb Bojarski

Bojarski – polski herb szlachecki, używany przez rodzinę osiadłą w Rosji.

Opis herbu

[edytuj | edytuj kod]

Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:

W polu błękitnym półksiężyc złoty, nad którym strzała srebrna.

W klejnocie nad hełmem w koronie ogon pawi przeszyty strzałą w prawo.

Labry: Z prawej błękitne podbite srebrem, z lewej błękitne podbite złotem.

Najwcześniejsze wzmianki

[edytuj | edytuj kod]

Herb polskiej rodziny Bojarskich, której przedstawiciel, Michał, miał osiąść w 1658 w Rosji. Herb wzmiankowany przez Obszczij gerbovnik dvorianskich rodow Wsierossijskoj Imperii (1863)[2].

Zwraca uwagę podobieństwo herbu Bojarski do herbu Sas, oraz fakt, że polscy Bojarscy używali tego herbu (zob. lista nazwisk w artykule Sas).

Rozsiedlenie rodu Bojarskich na obszarze Cesarstwa

[edytuj | edytuj kod]

Fiodor Bojarski, zapisany został w VI genealogicznej księdze szlachty połtawskiej z prowincji charkowskiej. Niemniej z uwagi na braki w udokumentowaniu, pochodzenie rodziny Bojarskich nie zostało zatwierdzone w rozdziale dotyczącym „starej szlachty”, a w następnym rozdziale, będącym wykazem nowej szlachty. Tam wymieniony został kapitan wojsk polskich, Michał Bojarski (połowa XVII w.) i zatwierdzony przez Heroldię. W powyższym dokumencie, wymienieni są wszyscy potomkowie Fiodora Bojarskiego. Dokumenty wystawił oddział heroldii w Kijowie, z zapisami do ksiąg w guberniach: podolskiej, moskiewskiej, mińskiej.

Przodkowie rodu Bojarskich służyli w armii polskiej. Byli to: Kazimierz, Iwan Bojarscy. W 1658 roku, Iwan awansował do stopnia kapitana i został nobilitowany. Jego to potomkowie byli właścicielami wiosek i zapisani do 6 księgi genealogicznej na województwa wołyńskie. 9 marca 1851 przyznane zostało szlachectwo Edwardowi Bojarskiemu, o czym świadczy wydany wówczas dyplom[3][4].

Herbowni

[edytuj | edytuj kod]

Herb ten, jako herb własny, przysługiwał jednej tylko rodzinie herbownych:

Bojarski.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku. Ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]