Bolesław Maślankiewicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bolesław Maślankiewicz
Bolek
Ilustracja
pułkownik pułkownik
Data i miejsce urodzenia

7 sierpnia 1903
Dębice

Data śmierci

24 grudnia 1971

Przebieg służby
Siły zbrojne

Brygady Międzynarodowe
Wolna Francja Francuski ruch oporu
Ludowe Wojsko Polskie

Jednostki

Batalion im. Adama Mickiewicza

Główne wojny i bitwy

hiszpańska wojna domowa,
II wojna światowa

Późniejsza praca

działacz ZBoWiD

Odznaczenia
Order Krzyża Grunwaldu III klasy Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari
Grób Bolesława Maślankiewicza na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Bolesław Maślankiewicz, ps. Bolek (ur. 7 sierpnia 1903 w Dębicach, zm. 24 grudnia 1971) – działacz ruchu robotniczego, członek FPK, PPR, PZPR, uczestnik wojny domowej w Hiszpanii i II wojny światowej, pułkownik Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 7 sierpnia 1903 w Dębicach, w rodzinie Walentego i Marii[1]. Działalność polityczną rozpoczął od wstąpienia do Komunistycznej Partii Polski. W latach 1930–1936 był członkiem polskiej sekcji KP Francji. Uczestniczył w hiszpańskiej wojnie domowej, walcząc w batalionie im. Adama Mickiewicza wchodzącym w skład Brygad Międzynarodowych (1936–1938). W batalionie pełnił funkcję komisarza politycznego.

Po wybuchu II wojny światowej działał we francuskim ruchu oporu. Dowodził międzynarodowym batalionem partyzanckim „Stalingrad”. Po wyzwoleniu Francji jako major organizował 19 Zgrupowanie Piechoty Polskiej przy 1 Armii Francuskiej. Następnie został jego dowódcą. Po zakończeniu wojny wraz z całym oddziałem wrócił do Polski[2]. Od 10 lutego 1947 był komendantem wojewódzkim MO w Lublinie, a następnie w Zielonej Górze. Od grudnia 1948 do czerwca 1949 był członkiem egzekutywy KW PZPR w Lublinie. W 1966 w areszcie śledczym MSW w związku ze śledztwem dotyczącym rozpowszechniania ulotek KPP Kazimierza Mijala. Następnie pracownik ochrony w Ministerstwie Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego[1].

Pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera C31-3-18)[3].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej [online], katalog.bip.ipn.gov.pl [dostęp 2022-03-11].
  2. Sobczak 1975 ↓, s. 321.
  3. Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
  4. Order Krzyża Grunwaldu, s. 101.
  5. M.P. z 1947 r. nr 23, poz. 50.
  6. M.P. z 1947 r. nr 14, poz. 33 „w uznaniu bohaterskich zasług ochotników polskich w bojach z niemieckim faszyzmem na polach Hiszpanii w 1936–1939 r. o Polskę Demokratyczną”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Kazimierz Sobczak: Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: MON, 1975.