Bolesław Piotrowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bolesław Piotrowski
pułkownik piechoty pułkownik piechoty
Data i miejsce urodzenia

8 grudnia 1885
Lublin

Data i miejsce śmierci

13 grudnia 1941
Buchara

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

52 Pułk Piechoty,
51 Pułk Piechoty,
O.T.O.

Stanowiska

kwatermistrz,
zastępca dowódcy pułku

Bolesław Piotrowski (ur. 8 grudnia 1885 w Lublinie, zm. 13 grudnia 1941 w Bucharze) – pułkownik piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Bolesław Piotrowski urodził się 8 grudnia 1885 w Lublinie[1][2].

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wstąpił do Wojska Polskiego. Został awansowany na stopień pułkownika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919[3][4]. Od 10 lipca 1922 był kwatermistrzem 52 Pułk Piechoty w Złoczowie[5], po czym od 6 stycznia 1923 jako tytularny pułkownik pełnił funkcję zastępcy dowódcy 51 Pułku Piechoty w Brzeżanach[6][7]. Następnie został zweryfikowany w stopniu pułkownika piechoty ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928[8]. W 1928 był członkiem Oficerskiego Trybunału Orzekającego[9]. W 1934 jako pułkownik przeniesiony w stan spoczynku był przydzielony do Oficerskiej Kadry Okręgowej nr II jako oficer przewidziany do użycia w czasie wojny i pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Zamość[10].

Podczas II wojny światowej zmarł 13 grudnia 1941 w Bucharze na obszarze Związku Sowieckiego[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Wykaz poległych i zmarłych żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na obczyźnie w latach 1939-1945. Londyn: Instytut Historyczny im. Gen. Sikorskiego, 1952, s. 355.
  2. Data urodzenia 8 grudnia 1885 podał Rocznik Oficerski 1928 i Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Publikacja pt. Wykaz poległych i zmarłych żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na obczyźnie w latach 1939-1945 wskazała dzień urodzin 25 listopada 1885.
  3. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 397.
  4. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 342.
  5. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 22 lipca 1922 roku, s. 550.
  6. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 269.
  7. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 246.
  8. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 161.
  9. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 115.
  10. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 324, 872.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]