Boris Gryzłow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Boris Gryzłow
Ilustracja
Boris Gryzłów (2018)
Data i miejsce urodzenia

15 grudnia 1950
Władywostok

Przewodniczący Dumy Państwowej Federacji Rosyjskiej
Okres

od 29 grudnia 2003
do 21 grudnia 2011

Przynależność polityczna

Jedna Rosja

Poprzednik

Giennadij Sielezniow

Następca

Siergiej Naryszkin

Przewodniczący Jednej Rosji
Okres

od 15 kwietnia 2005
do 31 grudnia 2007

Przynależność polityczna

Jedna Rosja

Poprzednik

Siergiej Szojgu

Następca

Władimir Putin

Minister Spraw Wewnętrznych Federacji Rosyjskiej
Okres

od 28 marca 2001
do 24 grudnia 2003

Poprzednik

Władimir Ruszajło

Następca

Raszyd Nurgalijew

podpis
Odznaczenia
Order „Za zasługi dla Ojczyzny” I klasy Order „Za zasługi dla Ojczyzny” II klasy Order „Za zasługi dla Ojczyzny” III klasy Order Aleksandra Newskiego (Federacja Rosyjska) Order Honoru Order „Przyjaźń” (Kazachstan) Order Honoru (Naddniestrze)
Strona internetowa

Borys Wiaczesławowicz Gryzłow (ros. Борис Вячеславович Грызлов; ur. 15 grudnia 1950 we Władywostoku) – rosyjski polityk. Lider partii Jedna Rosja w latach 2005–2007. Minister spraw wewnętrznych Federacji Rosyjskiej w latach 2001–2003 oraz przewodniczący Dumy Państwowej Federacji Rosyjskiej w latach 2003–2011.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1973 ukończył studia w Elektrotechnicznym Instytucie Łączności w Leningradzie ze specjalnością radioinżyniera. Pracował jako inżynier w Zjednoczeniu Naukowo-Produkcyjnym im. Kominternu. Był członkiem KPZR. W latach 1977–1996 pracował w Zjednoczeniu Produkcyjnym „Elektronpribor” na różnych stanowiskach: od funkcji konstruktora do dyrektora oddziału. Od 1996 był dyrektorem Naukowo-Metodycznego Centrum Nowych Technologii Bałtyckiego Państwowego Uniwersytetu Technicznego im. Ustinowa. W 1999 został przewodniczącym Międzyregionalnej Fundacji „Rozwój Regionów” w Sankt Petersburgu.

Działał w proprezydenckim ruchu „Jedność”. Od 1999 był szefem jego regionalnego oddziału w Sankt Petersburgu. W latach 1999–2001 zasiadał jako deputowany w Dumie Państwowej Federacji Rosyjskiej. Od 2000 był przewodniczącym frakcji parlamentarnej „Jedności”.

W marcu 2001 został powołany na stanowisko ministra spraw wewnętrznych. Stał się jednym z najbliższych współpracowników prezydenta Władimira Putina. W 2002 stanął na czele popierającej prezydenta partii Jedna Rosja, która w 2003 wygrała wybory parlamentarne. Od 2003 pełnił funkcję przewodniczącego Dumy Państwowej i przewodniczącego frakcji parlamentarnej „Jedna Rosja”. Był również przewodniczącym Zgromadzenia Parlamentarnego Związku Białorusi i Rosji.

W czasie wydarzeń Pomarańczowej Rewolucji na Ukrainie w 2004 brał udział w obradach „okrągłego stołu” jako negocjator ze strony rosyjskiej.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]