Boris Kurcew

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Boris Kurcew
Борис Викторович Курцев
generał porucznik generał porucznik
Data i miejsce urodzenia

23 lutego 1920
Niekludowo, obwód włodzimierski

Data i miejsce śmierci

12 lutego 1967
Moskwa

Przebieg służby
Lata służby

1938–1967

Siły zbrojne

Armia Czerwona
Armia Radziecka

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonej Gwiazdy Order Czerwonej Gwiazdy Medal „Za Odwagę” (ZSRR)

Boris Wiktorowicz Kurcew (ros. Борис Викторович Курцев, ur. 23 lutego 1920 we wsi Niekludowo w obwodzie włodzimierskim, zm. 12 lutego 1967 w Moskwie) – radziecki generał porucznik wojsk pancernych, Bohater Związku Radzieckiego (1945).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie chłopskiej. Skończył odzieżowy rabfak (fakultet robotniczy) we Włodzimierzu, w sierpniu 1938 wstąpił ochotniczo do Armii Czerwonej, we wrześniu 1939 uczestniczył w zajmowaniu zachodniej Ukrainy, czyli agresji ZSRR na Polskę. W 1940 ukończył szkołę wojsk pancernych w Charkowie i został dowódcą plutonu czołgów, a w 1941 dowódcą kompanii, po ataku Niemiec na ZSRR walczył w Przemyślu, później na Froncie Zachodnim, potem Północno-Zachodnim i 1 Ukraińskim. W lipcu 1944 brał udział w walkach o Przemyślany, później w walkach na ziemiach polskich, m.in. w operacji wiślańsko-odrzańskiej (w styczniu 1945) jako dowódca 28 pułku czołgów 16 Brygady Zmechanizowanej Gwardii 6 Korpusu Zmechanizowanego Gwardii 4 Armii Pancernej 1 Frontu Ukraińskiego w stopniu majora. Wiosną 1945 wziął udział w operacji berlińskiej i praskiej. W 1949 ukończył Wojskową Akademię Wojsk Pancernych i Zmechanizowanych, a w 1962 Wojskową Akademię Sztabu Generalnego, w 1966 otrzymał stopień generała porucznika wojsk pancernych. Został pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

I medale.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]