Boris Sagal

Boris Sagal
Data i miejsce urodzenia	18 października 1923 ; Jekaterynosław
Data i miejsce śmierci	22 maja 1981 ; Portland
Zawód	reżyser
Współmałżonek	1. Sara Macon; (1952-1975, jej śmierć); 2. Marge Champion (1977-1981, jego śmierć)
Lata aktywności	1955-1981

Boris Sagal (ur. 18 października 1923 w Jekaterynosławiu, zm. 22 maja 1981 w Portland w stanie Oregon) – amerykański reżyser filmowy i telewizyjny; ojciec aktorki Katey Sagal.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w żydowskiej rodzinie na terenie dzisiejszej Ukrainy. Cała jego rodzina wyemigrowała później do Stanów Zjednoczonych. Sagal ukończył prestiżowy Uniwersytet Yale, na wydziale aktorskim. Od połowy lat 50. związany był z amerykańską telewizją, reżyserując odcinki popularnych wówczas seriali. Na dużym ekranie największy sukces odniósł realizując klasyczny film fantastycznonaukowy Człowiek Omega (1971), z Charltonem Hestonem w roli głównej. Kilka lat wcześniej nakręcił jedną z komedii muzycznych z Elvisem Presleyem, pt. Szczęśliwa dziewczyna (1965). Był jednym z reżyserów popularnego serialu Pogoda dla bogaczy (1976), za który otrzymał nominację do nagrody Emmy.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Od 1952 jego żoną była Sara Macon (ur. 1927, zm. 1975). Po jej śmierci ożenił się ponownie, z aktorką i tancerką Marge Champion. Z pierwszego małżeństwa miał pięcioro dzieci; w tym córkę Katey Sagal, odtwórczynię roli Peggy Bundy w sitcomie Świat według Bundych.

W maju 1981 Boris Sagal uległ tragicznemu wypadkowi na planie filmowym. Wychodząc z helikoptera, został uderzony przez śmigło ogonowe maszyny. Pięć godzin później w następstwie odniesionych obrażeń zmarł w szpitalu w Portland.

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Filmy:

Seriale TV:

Peter Gunn (1958-61; reż. 22 odcinków)
Strefa mroku (1959-64; reż. 2 odcinków z 1962)
Alfred Hitchcock przedstawia (1955-65; reż. 3 odcinków)
Doktor Kildare (1961-66; reż. 7 odcinków)
The Man from U.N.C.L.E. (1964-68; reż. 2 odcinków z 1967)
Ironside (1967-75; reż. 2 odcinków z 1974)
Columbo (reż. 2 odcinków: Morderca ze szklarni z 1972 i Kandydat na mordercę z 1973)
Pogoda dla bogaczy (1976)
Ike (1979)
Masada (1981)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Boris Sagal w bazie IMDb (ang.)
Boris Sagal w bazie Filmweb