Przejdź do zawartości

Bormann

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Bormann – polski herb szlachecki.

W polu błękitnym na murawie złoty lew wspięty w lewo, z takąż koroną na głowie, w prawej łapie trzyma strzałę żeleźcem w górę. W klejnocie nad hełmem w koronie pięć piór strusich.

Najwcześniejsze wzmianki

[edytuj | edytuj kod]

Nadany 26 kwietnia 1769 roku Chrystianowi Augustowi Bormann, kapitanowi regimentu pińskiego.

Bormann, Borman

Bormann jako odmiana

[edytuj | edytuj kod]

Chrząński w Tablicach odmian herbowych podaje, jakoby miała to być odmiana herbu Lew. Nie potwierdza tego jednak Ostrowski.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Stanisław Łoza, Rodziny polskie pochodzenia cudzoziemskiego osiadłe w Warszawie i okolicach. Galewski i Dau, Warszawa, 1932, T. 1, str.14-18.