Borowikowate

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Borowikowate
Ilustracja
Borowik szlachetny (Boletus edulis)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

borowikowce

Rodzina

borowikowate

Nazwa systematyczna
Boletaceae Chevall.
Fl. gén. env. Paris (Paris) 1: 248 (1826)
Typ nomenklatoryczny

Boletus L.

Borowikowate (Boletaceae Chevall.) – rodzina grzybów należąca do rzędu borowikowców (Boletales)[1]. Większość borowikowatych jest jadalnych, są często zbieranymi grzybami.

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Początkowo do rodziny tej zaliczano rodzaje grzybów wielkoowocnikowych o hymenoforze rurkowatym, nadrzewne i naziemne. Obecnie, po uwzględnieniu zależności filogenetycznych, należą do niej naziemne grzyby kapeluszowe i tzw. „wnętrzniaki”.

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Uwagi taksonomiczne

Rodzina Boletaceae została utworzona przez François Chevalliera w pierwszym tomie Flore générale des environs de Paris z 1826. W pracy tej ówczesny rząd Boletaceae zaliczono do klasy Sarcomyci i zaliczono do niego 5 rodzajów: Boletus, Cladoporus, Fistulina, Physisporus i Polyporus[2]:

Rolf Singer w czwartej edycji Agaricales in Modern Taxonomy z 1986 r. zawarł w tej rodzinie 26 rodzajów (415 gatunków). Molekularne badania filogenetyczne z przełomu wieku XX i XXI przyniosły znaczne zmiany w taksonomii, które nie ominęły także rodziny borowikowatych. Zmiany dotyczyły m.in. podgrzybków (Xerocomus) i maślaków (Suillus). Dziesiąta edycja Dictionary of the Fungi z 2008 r. zawierała 35 rodzajów (787 gatunków) należących do tej rodziny i liczba ta wciąż się zmienia. W listopadzie 2022 r. do borowikowatych należało już 108 rodzajów[1].

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Boletales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[3]:

Według aktualizowanej klasyfikacji Dictionary of the Fungi do rodziny borowikowatych należą rodzaje[3]:

Nazwy polskie według W. Wojewody z 2003 r.[4] lub rekomendacji Komisji ds. Polskiego Nazewnictwa Grzybów Polskiego Towarzystwa Mykologicznego z 2021 r.[5]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Index Fungorum [online] [dostęp 2020-07-06].
  2. F.F. Chevallier, Flore générale des environs de Paris, t. I, 1826, s. 248.
  3. a b CABI databases [online] [dostęp 2022-11-27].
  4. Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
  5. Rekomendacja nr 2/2021 Komisji ds. Polskiego Nazewnictwa Grzybów Polskiego Towarzystwa Mykologicznego [online] [dostęp 2021-07-19].