Branko Šotra
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Język | |
| Alma Mater |
Królewska Szkoła Sztuk Pięknych w Belgradzie |
| Dziedzina sztuki |
malarstwo |
Branko Šotra (ur. 31 stycznia 1906 we wsi Kozice kod Stoca, zm. 21 maja 1960 w Sztokholmie[1]) – bośniacki malarz i grafik serbskiego pochodzenia.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pochodził z zamożnej rodziny kupieckiej – był synem Danilo Šotry i Božany z d. Mihić[2]. Uczył się w Mostarze i w Sarajewie. W 1923 przerwał naukę w gimnazjum, po bankructwie firmy prowadzonej przez ojca[2]. W 1929 ukończył studia plastyczne w Królewskiej Szkole Sztuk Pięknych w Belgradzie[1]. Po studiach pracował jako nauczyciel rysunku w szkole[2]. Do 1937 mieszkał w Sarajewie[1]. W latach 1937–1941 mieszkał w Loznicy, Ochrydzie i w Vršacu. W latach 1933 i 1936 dwukrotnie aresztowany pod zarzutem prowadzenia działalności komunistycznej[1]. W czasie II wojny światowej działał w ruchu oporu, pełnił funkcję komisarza politycznego jednego z oddziałów[1]. Po wojnie był dyrektorem Muzeum Wojska, a wreszcie wykładowcą i rektorem Akademii Sztuk Pięknych w Belgradzie[1].
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
Tworzył głównie pejzaże i obrazy historyczne, nawiązujące do walk partyzanckich w czasie II wojny światowej[1]. Większość dzieł Šotry znajduje się w Narodowej Galerii Bośni i Hercegowiny i w Muzeum Sarajewa[1].
