Bucorvus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bucorvus[1]
Lesson, 1830[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – dzioboróg kafryjski (B. leadbeateri)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

dzioborożcowe

Rodzina

dzioborożce

Rodzaj

Bucorvus

Typ nomenklatoryczny

Buceros abyssinicus Boddaert, 1783

Synonimy
gatunki

zobacz opis w tekście

Bucorvusrodzaj ptaków z rodziny dzioborożców (Bucerotidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Afryce[5].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 90–100 cm; masa ciała samic 2230–4580 g, samców 3459–6180 g[5].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Bucorvus: rodzaj Buceros Linnaeus, 1758, dzioborożec; łac. corvus „kruk”[6].
  • Tragopan: łac. tragopan, tragopanis „wspaniały, rogaty fioletowogłowy ptak” wymieniony przez Pliniusza Starszego i Pomponiusza Melę, od gr. τραγοπαν tragopan, τραγοπανος tragopanos „nieznany, duży etiopski ptak”, być może dzioborożec[6]. Gatunek typowy: Buceros abyssinicus Boddaert, 1783.
  • Tmetoceros: gr. τμητος tmētos „cięcie”, od τεμνω temnō „ciąć”; κερας keras, κερως kerōs „róg”[6]. Gatunek typowy: Buceros abyssinicus Boddaert, 1783.

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Takson ten przez część systematyków bywa klasyfikowany jako monotypowa rodzina dzioborogów (Bucorvidae), takson siostrzany Bucerotidae[7][8]. Do rodzaju należą dwa występujące współcześnie gatunki[9]:

oraz gatunek wymarły, żyjący w miocenie[10]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Bucorvus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. R.P. Lesson: Traité d'ornithologie, ou, Tableau méthodique des ordres, sous-ordres, familles, tribus, genres, sous-genres et races d'oiseaux : ouvrage entièrement neuf, formant le catalogue le plus complet des espèces réunies dans les collections publiques de la France. Bruxelles: Chez F.G. Levraul, 1831, s. 256. (fr.).
  3. G.R. Gray: A list of the genera of birds : with their synonyma and an indication of the typical species of each genus. Wyd. 2nd ed., rev., augm., and accompanied with an index. London: Printed and sold by R. and J.E. Taylor, 1841, s. 65. (ang.).
  4. J. Cabanis. Ornithologische Notizen. „Archiv für Naturgeschichte”. 13 (1), s. 345, 1847. (niem.). 
  5. a b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Ground-Hornbills (Bucorvidae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.bucorv1.01. [dostęp 2020-06-14]. (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  6. a b c Etymologia za: James A. Jobling: The Key to Scientific Names. [w:] Birds of the World [on-line]. Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA, 2021. (ang.).
  7. S.J. Hackett, R.T. Kimball, S. Reddy, R.C.K. Bowie, E.L. Braun, M.J. Braun, J.L. Chojnowski, W.A. Cox, Ki.-La. Han, Jo. Harshman, Ch.J. Huddleston, B.D. Marks, K.J. Miglia, W.S. Moore, F.H. Sheldon, D.W. Steadman, Ch.C. Witt, T. Yuri. A Phylogenomic Study of Birds Reveals Their Evolutionary History. „Science”. 320, s. 1763–1767, 2008. (ang.). 
  8. J. Harshman: Bucerotiformes. Tree of Life Web Project. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-26)]. (ang.).
  9. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Rodzina: Bucerotidae Rafinesque, 1815 - dzioborożce - Hornbills (wersja: 2015-10-31). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-07-18].
  10. Z. Boev, D. Kovachev. Euroceros bulgaricus gen. nov., sp. nov. from Hadzhidimovo (SW Bulgaria) (Late Miocene) – the first European record of Hornbills (Aves: Coraciiformes). „Geobios”. 40 (1), s. 39–49, 2007. DOI: 10.1016/j.geobios.2005.12.001. (ang.).