FK Budućnost Podgorica

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Budućnost Titograd)
FK Budućnost Podgorica
ФК Будућност Подгорица
Pełna nazwa

Fudbalski klub Budućnost Podgorica

Przydomek

Ðetići

Barwy

       
(niebiesko-białe)

Data założenia

1925

Debiut w najwyższej lidze

2006 (1946 Prva liga Jugosławii)

Liga

Prva Liga

Państwo

 Czarnogóra

Adres

ul. Vaka Durovica bb 2, 81000 Podgorica

Stadion

Stadion Pod Goricom
Podgorica,
Czarnogóra

Prezes

Veselin Mijač

Trener

Miodrag Džudović

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Strona internetowa

Fudbalski klub Budućnost Podgorica (Фудбалски Клуб Будућност Подгорица) – czarnogórski klub piłkarski z siedzibą w stolicy CzarnogóryPodgoricy. Został utworzony w 1925 roku. Obecnie występuje w Prvej lidze Czarnogóry. Nazwa Budućnost po polsku oznacza „przyszłość”.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Klub został założony w 1925 roku[1]. W 1946 roku stał się jedynym pierwszoligowym klubem z Czarnogóry. Klub od początku istnienia grał w niebiesko-białych barwach. Największe sukcesy, jakie odniosła Budućnost to gra w finałach Pucharu Jugosławii w latach 1965 oraz 1977. Najbardziej znani piłkarze grający niegdyś w Budućnost to Predrag Mijatović, Dejan Savićević i Branko Brnović, etatowi reprezentanci Jugosławii.

Budućnost grała dwukrotnie w Pucharze Intertoto. W 1981, kiedy to zajęli pierwsze miejsce w swojej grupie, oraz w 2005 roku, w których to najpierw pokonała maltański klub Valletta FC, a następnie uległa hiszpańskiemu Deportivo La Coruña. Drużyna Budućnosti grała w 1991 roku w finale Pucharu Bałkańskiego, w którym przegrała z drużyną Interu Sybin.

Drużyna swoje mecze rozgrywa na największym stadionie w Czarnogórze, o nazwie Stadion Pod Goricom. Stadion ten może pomieścić około 17 tysięcy widzów. Kibice drużyny Budućnosti zwani są Varvari i są najbardziej znaną grupą kibiców z Czarnogóry.

W sezonie 2009/2010 roku drużyna z Podgoricy zagrała z Polonią Warszawą w pierwszej rundzie eliminacyjnej Ligi Europy. Polonia wygrała pierwszy mecz 0:2. Bramki: 0:1 - Igor Kozioł (54', asysta Jarosław Lato), 0:2 - Tomasz Jodłowiec (64', asysta Mariusz Zasada). Widzów 6000. Rewanż odbył się 9 lipca na stadionie przy ul. Konwiktorskiej 6 w Warszawie. Drużyna z Czarnogóry wygrała 1:0 po bramce Ivana Vukovicia w 51. minucie.

Stadion[edytuj | edytuj kod]

Oprawa kibiców Budućnosti podczas meczu z Polonią Warszawa

Klub rozgrywa swoje mecze domowe na stadionie Stadion Pod Goricom w Podgoricy, który może pomieścić 15.230 widzów.

Sezony[edytuj | edytuj kod]

Sezon Liga Poziom Miejsce
Serbia i Czarnogóra Federalna Republika Jugosławii
1999/00 Prva liga SR Јugoslavije I 12
2000/01 Prva liga SR Јugoslavije 15
2001/02 Druga liga SR Јugoslavije – Grupa Jug (Południe) II 2
2002/03 Druga liga SR Јugoslavije – Grupa Jug (Południe) 3
Serbia i Czarnogóra Serbia i Czarnogóra
2003/04 Druga liga Srbije i Crne Gore – Grupa Jug (Południe) II 1
2004/05 Super liga Srbije i Crne Gore I 6
2005/06 Super liga Srbije i Crne Gore 14 *
Czarnogóra Czarnogóra
2006/07 Prva liga I 2
2007/08 Prva liga 1
2008/09 Prva liga 2
2009/10 Prva liga 2
2010/11 Prva liga 2
2011/12 Prva liga 1
2012/13 Prva liga 2
2013/14 Prva liga 4
2014/15 Prva liga 3
2015/16 Prva liga 2
2016/17 Prva liga 1
2017/18 Prva liga 2
2018/19 Prva liga 2
2019/20 Prva liga 1
2020/21 Prva liga 1

 * W wyniku przeprowadzonego 21 maja 2006 referendum niepodległościowego zadeklarowano zerwanie dotychczas istniejącej federacji Czarnogóry z Serbią (Serbia i Czarnogóra). W związku z tym po sezonie 2005/06 wszystkie czarnogórskie zespoły wystąpiły z lig Serbii i Czarnogóry, a od nowego sezonu 2006/07 Budućnost Podgorica przystąpił do rozgrywek Prvej crnogorskiej ligi.

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

  • mistrzostwo Czarnogóry (6): 2008, 2012, 2017, 2020, 2021 i 2023.
  • wicemistrzostwo Czarnogóry (8): 2007, 2009, 2010, 2011, 2013, 2016, 2018 i 2019.
  • mistrzostwo Drugiej ligi Srbije i Crne Gore (1): 2004 (awans do Prvej ligi Srbije i Crne Gore).
  • wicemistrzostwo Drugiej ligi SR Јugoslavije (1): 2002.
  • Puchar Jugosławii:
    • finalista (2): 1965, 1977.
  • Puchar Czarnogóry:
    • zdobywca (3): 2013, 2019 i 2021.
    • finalista (3): 2008, 2010 i 2016.

Europejskie puchary[edytuj | edytuj kod]

Legenda do wszystkich tabel:

  • Q – runda eliminacyjna, 1/16, 1/8, 1/4, 1/2 – odpowiednia faza rozgrywek, Grupa – runda grupowa, 1r gr – pierwsza runda grupowa, 2r gr – druga runda grupowa, F – finał, R – runda, PO – play-off
  • k. – rzuty karne, los. – losowanie, Dogr. – dogrywka, w. – zasada bramek strzelonych na wyjeździe
Sezon Rozgrywki Runda Klub Dom Wyjazd Ogólnie
1995 Puchar Intertoto Grupa 7 Niemcy Bayer 04 Leverkusen 0–3 4. miejsce
Grecja OFI Kreta 3–4
Cypr Nea Salamina Famagusta 1–1
Estonia Pärnu JK Tervis 3–1
2005 Puchar Intertoto 1R Malta Valletta FC 2–2 5–0 7–2
2R Hiszpania Deportivo La Coruña 2–1 0–3 2–4
2007/08 Puchar UEFA 1Q Chorwacja Hajduk Split 1–1 0–1 1–2
2008/09 Liga Mistrzów 1Q Finlandia Tampere United 1–1 1–2 2–3
2009/10 Liga Europy 1Q Polska Polonia Warszawa 0–2 1–0 1–2
2010/11 Liga Europy 2Q Azerbejdżan Bakı FK 1–2 3–0 4–2
3Q Dania Brøndby IF 1–2 0–1 1–3
2011/12 Liga Europy 1Q Albania Flamurtari Wlora 1–3 2–1 3–4
2012/13 Liga Mistrzów 2Q Polska Śląsk Wrocław 0–2 1–0 1–2
2014/15 Liga Europy 1Q San Marino SS Folgore/Falciano 3–0 2–1 5–1
2Q Cypr Omonia Nikozja 0–2 0–0 0–2
2015/16 Liga Europy 1Q Łotwa FK Spartaks Jurmała 1–3 0–0 1–3
2016/17 Liga Europy 1Q Macedonia Północna Rabotniczki Skopje 1–0 1–1 2–1
2Q Belgia KRC Genk 2–0 0–2 2–2, k: 4–2
2017/18 Liga Mistrzów 2Q Serbia FK Partizan 0–0 0–2 0–2
2018/19 Liga Europy 1Q Słowacja AS Trenčín 0–2 1–1 1–3
2019/20 Liga Europy 1Q Estonia Narva Trans 4–1 2–0 6–1
2Q Ukraina Zoria Ługańsk 1–3 0–1 1–4
2020/21 Liga Mistrzów 1Q Bułgaria Łudogorec Razgrad 1–3 (D)
Liga Europy 2Q Kazachstan FK Astana 1–0 (W)
3Q Bośnia i Hercegowina FK Sarajevo 1–2 (W)
2021/22 Liga Mistrzów 1Q Finlandia HJK Helsinki 0–4 1–3 1–7
Liga Konferencji Europy 2Q Wyspy Owcze HB Tórshavn 0–2 0–4 0–6
2022/23 Liga Konferencji Europy 1Q Kosowo KF Llapi 2–0 2–2 4–2
2Q Islandia Breiðablik 2–1 0–2 2–3
2023/24 Liga Mistrzów PQ Andora Atlètic Club d’Escaldes 3–0 (N)
Islandia Breiðablik UBK 0–5 (N)
Liga Konferencji Europy 2Q Macedonia Północna FK Struga 3–4 0–1 3–5

Obecny skład[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie:

(stan na 27 czerwca 2023)

Poz. Imię i nazwisko Data urodzin Obywatelstwo
BR Miloš Dragojevic 3 lutego 1989  Czarnogóra
BR Djordjije Pavlicic 3 grudnia 1996  Czarnogóra
OB Marko Simic 16 czerwca 1987  Czarnogóra Serbia
OB Vladan Adzic 5 lipca 1987  Czarnogóra
OB Damjan Dakic 28 kwietnia 2004  Czarnogóra
OB Andrija Raznatovic 24 grudnia 2000  Czarnogóra
OB Uros Ignjatovic 18 lutego 2001  Serbia
PO Luka Mirković 1 listopada 1990  Czarnogóra
PO Miomir Djurickovic 26 lipca 1997  Czarnogóra
PO Marko Pavlovski 7 lutego 1994  Serbia
PO Jovan Dašić 29 marca 2003  Czarnogóra
PO Ivan Novovic 26 kwietnia 1989  Czarnogóra
PO Vasilije Terzic 12 maja 1999  Czarnogóra
PO Ariel Lucero 16 kwietnia 1999  Argentyna
PO Petar Sekulovic 14 sierpnia 1998  Czarnogóra
PO Vladimir Perisic 26 sierpnia 2004  Czarnogóra
NA Petar Grbic 7 sierpnia 1988  Czarnogóra Serbia
NA Zoran Petrovic 14 lipca 1997  Czarnogóra Serbia
NA Filip Knezevic 8 listopada 1991  Serbia
NA Balša Sekulić 10 czerwca 1998  Czarnogóra
NA Marko Mrvaljevic 5 czerwca 2001  Czarnogóra

Inne dyscypliny[edytuj | edytuj kod]

Budućnost ma także jedne z najlepszych na Bałkanach drużyn koszykówki, piłki ręcznej oraz siatkówki.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Montenegro - List of Foundation Dates. rsssf.com. [dostęp 2018-07-03]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]