Budynek Świętojańska 20 w Bydgoszczy
nr rej. A/450/1 z 30 czerwca 1995 | |
Widok od ul. Świętojańskiej | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres |
ul. Świętojańska 20 |
Styl architektoniczny | |
Architekt | |
Kondygnacje |
3 |
Rozpoczęcie budowy |
1887 |
Ukończenie budowy |
1888 |
Pierwszy właściciel |
Szkoła Ludowa |
Obecny właściciel | |
Położenie na mapie Bydgoszczy | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego | |
53°08′00″N 18°00′25″E/53,133333 18,006944 | |
Strona internetowa |
Budynek Świętojańska 20 w Bydgoszczy – zabytkowy budynek oświatowy w Bydgoszczy, początkowo szkoła powszechna, od 2004 r. w gestii Collegium Medicum Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.
Położenie
Budynek znajduje się w Śródmieściu Bydgoszczy, w północnej pierzei ul. Świętojańskiej.
Historia
Budynek został wzniesiony w latach 1887–1888 na siedzibę Podwójnej Szkoły Ludowej zwanej „Johannischule”. Projekt wykonał miejski radca budowlany Carl Meyer. Był to pierwszy specjalnie zbudowany na cele szkoły ludowej okazały budynek w Śródmieściu Bydgoszczy.
Zgodnie z pierwotnym założeniem nowy budynek został przeznaczony dla podwójnej szkoły ludowej (niem. Doppel Volksschule) – złożonej z dwu oddzielnych szkół, jednej dla dziewcząt i drugiej dla chłopców. Szkoły te miały charakter wielowyznaniowy, w których językiem wykładowym był niemiecki. W publicznych szkołach ludowych kształcono dzieci w wieku od 6 do 14 lat. Uczniowie zdobywali w nich wiedzę w zakresie elementarnym[1]. Zwyczajową nazwą szkoły stało się określenie „Szkoła Jana” (niem. Johannischule) od nazwy ulicy, przy której zbudowano budynek szkolny.
W okresie międzywojennym mieściła się tu podwójna 7-klasowa polska Szkoła Powszechna im. św. Jana. W 1933 r. kierownikiem szkoły męskiej (nr 3) był Parzych, a żeńskiej (nr 4) – Markowska.
Od 1924 roku aż do wybuchu wojny na terenie szkoły działała m.in. XII Drużyna Harcerska im. Księcia Józefa Poniatowskiego.
Po 1945 roku w gmachu umieszczono Szkołę Podstawową nr 4 im. Marii Konopnickiej. W latach 70. XX w. znajdowała się tu Zasadnicza Szkoła Zawodowa i Liceum Zawodowe o specjalności mechanik budowy maszyn i mechanik obróbki skrawaniem[2]. W 2003 r. władze miejskie przekazały obiekt Akademii Medycznej. W 2004 r. uczelnia ta połączyła się z UMK w Toruniu tworząc Collegium Medicum Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Bydgoszczy. W 2010 r. w budynku znajdowały się jednostki uczelniane, m.in.: Studium Wychowania Fizycznego i Sportu, Studium Medycyny Społecznej, Katedra i Zakład Podstaw Kultury Fizycznej, Katedra i Zakład Terapii Manualnej i inne[3].
Architektura
Budynek został wzniesiony w stylu historyzującym. Jest wzniesiony na rzucie prostokąta. Posiada piwnice w typie sutereny, dwie kondygnacje oraz dach czterospadowy z lukarnami[4].
Elewacja frontowa południowa jest symetryczna, z dwoma ryzalitami wejściowymi, zwieńczonymi uskokowymi szczytami. Drzwi wejściowe ujęte są przez ostrołukowe portale. Na wysokości I piętra występuje fryz kordonowy. Elewacje zwieńczone są fryzem arkadkowym i gzymsem koronującym. W elewacji tylnej w miejscu ryzalitów występują płyciny wysokości trzech kondygnacji, ze zdwojonymi oknami o łuku ostrym[4].
Galeria
-
Widok od frontu
-
Widok jw.
-
Ryzalit
Zobacz też
Inne dawne budynki szkół ludowych w Bydgoszczy:
- Budynek Sowińskiego 5 w Bydgoszczy
- Budynek Kordeckiego 20 w Bydgoszczy
- Budynek Nowogrodzka 3 w Bydgoszczy
- Budynek Plac Kościeleckich 8 w Bydgoszczy
- Budynek Dąbrowskiego 8 w Bydgoszczy
- Budynek Karpacka 54 w Bydgoszczy
- Śródmieście (Bydgoszcz)
Przypisy
- ↑ Derkowska-Kostkowska Bogna: Onegdaj była Szkołą Karola. [w:] Kalendarz Bydgoski 1998.
- ↑ Michalski Stanisław red. Bydgoszcz wczoraj i dziś 1945-1980. Państwowe Wydawnictwo Naukowe Warszawa-Poznań 1988. ISBN 83-01-05465-4.
- ↑ http://www.cm.umk.pl/ dostęp 2010-12-17.
- ↑ a b Parucka Krystyna. Zabytki Bydgoszczy – minikatalog. „Tifen” Krystyna Parucka. Bydgoszcz 2008.
Bibliografia
- Parucka Krystyna. Zabytki Bydgoszczy – minikatalog. „Tifen” Krystyna Parucka. Bydgoszcz 2008