Budynek Centrali Ogrodniczej w Warszawie

Budynek Centrali Ogrodniczej w Warszawie
	; Budynek przy ul. Marszałkowskiej 77/79
Państwo	Polska
Miejscowość	Warszawa
Adres	ul. Marszałkowska 77/79 (ul. Wilcza 38/40)
Typ budynku	biurowiec
Styl architektoniczny	socrealizm
Architekt	Pingwiny
Kondygnacje	8
Ukończenie budowy	1950
	Położenie na mapie Warszawy Budynek Centrali Ogrodniczej w Warszawie
	Położenie na mapie Polski Budynek Centrali Ogrodniczej w Warszawie
	Położenie na mapie województwa mazowieckiego Budynek Centrali Ogrodniczej w Warszawie
	52°13′29,5″N 21°00′51,0″E/52,224861 21,014167
	Multimedia w Wikimedia Commons

Gmach Centrali Ogrodniczej, Biurowiec Centrali Ogrodniczej i Metrobudowy^[1] – pierwotna nazwa budynku biurowego w Warszawie, usytuowanego na rogu ulic: Marszałkowskiej i Wilczej.

Projekt i budowa[edytuj | edytuj kod]

Zaprojektowany został w latach 1948-1949 przez zespół Pingwinów tworzony przez: Stefana Hołówkę, Tadeusza Iskierkę, Konstantego i Konstantego Kokozowów, Bogumiła Płacheckiego i Jerzego Wasilewskiego. Miał być pierwszym budynkiem stanowiącym nową linię poszerzonej ulicy Marszałkowskiej i uzupełnić pierzeję między ulicami Wilczą i Hożą po stronie zachodniej^[2].

Pierwotna wersja projektu zakładała uwidoczniony w fasadzie szkielet konstrukcji dzielony pasami piaskowca na pola wypełnione gruzową licówką. W 1950 połowa budynku była już w stanie surowym, jednakże architekci otrzymali polecenie dostosowania go do założeń Marszałkowskiej Dzielnicy Mieszkaniowej (MDM). W efekcie zmuszeni zostali do pogrubienie wybudowanych już murów o 70 cm. Zrezygnowano również z rzeźb figuralnych zwieńczających attykę. Projekt zrealizowano w bardzo zredukowanej formie (z wyjątkiem segmentu od ul. Wilczej). Na elewacji zamiast cegły licówki zastosowano luźno rozrzucone występujące przed lico prostokątne ceglane główki, tworzące na układ ukośnej siatki^[2].

Inne informacje[edytuj | edytuj kod]

W październiku 2013 pod ten adres przeniosło się Biuro Architektury i Planowania Przestrzennego Urzędu m.st. Warszawy^[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Seminarium „Spacerkiem po Warszawie”. Wielcy architekci XX w. – „Pingwiny” oraz Jerzy Hryniewiecki, Zbigniew Ihnatowicz, Wojciech Zabłocki, Wacław Zalewski – Warszawa, 10 kwietnia 2014. warszawa.ipn.gov.pl. [dostęp 2018-10-13].
↑ ^a ^b Jarosław Zieliński: Realizm socjalistyczny w Warszawie. Urbanistyka i architektura. Warszawa: Fundacja Hereditas, 2009, s. 188-189. ISBN 978-83-927791-3-1.
↑ Witold Pietrusiewicz: Zmiana adresu biura architektury i planowania przestrzennego. architektura.um.warszawa.pl, 2013-10-02. [dostęp 2018-10-13].

[ipn-1] Seminarium „Spacerkiem po Warszawie”. Wielcy architekci XX w. – „Pingwiny” oraz Jerzy Hryniewiecki, Zbigniew Ihnatowicz, Wojciech Zabłocki, Wacław Zalewski – Warszawa, 10 kwietnia 2014. warszawa.ipn.gov.pl. [dostęp 2018-10-13].

[socrealizm-2] Jarosław Zieliński: Realizm socjalistyczny w Warszawie. Urbanistyka i architektura. Warszawa: Fundacja Hereditas, 2009, s. 188-189. ISBN 978-83-927791-3-1.

[um-3] Witold Pietrusiewicz: Zmiana adresu biura architektury i planowania przestrzennego. architektura.um.warszawa.pl, 2013-10-02. [dostęp 2018-10-13].

[1]

[2]

[3]