Przejdź do zawartości

Budynek Domar w Poznaniu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Budynek Domar
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Poznań

Adres

ul. 27 Grudnia 17/19

Styl architektoniczny

modernizm

Architekt

Kazimierz Waniorek

Ukończenie budowy

1963

Położenie na mapie Poznania
Mapa konturowa Poznania, w centrum znajduje się punkt z opisem „Budynek Domar”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Budynek Domar”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Budynek Domar”
Ziemia52°24′28,71″N 16°55′20,07″E/52,407975 16,922242

Budynek Domar – obiekt handlowo-biurowy zlokalizowany w Poznaniu przy ul. 27 Grudnia 17/19, w ścisłym centrum miasta. Wraz z Okrąglakiem, delikatesami Kasia i Domem Książki tworzy modernistyczną oprawę skrzyżowania ulic Gwarnej, Mielżyńskiego, 27 Grudnia i okolic. Był jednym z pierwszych gmachów łamiących dyktat socrealizmu w mieście (prym wiódł tu budynek Marago).

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Domar zaprojektowano w 1959, a wzniesiono w 1963 według koncepcji Kazimierza Waniorka z Wojewódzkiego Biura Projektów, w miejscu dwóch zniszczonych parterowych kamienic. Pierwotnie przeznaczony był dla przedsiębiorstwa krawiecko-kuśnierskiego z pracowniami u góry i Domem Mody Roksana na parterze. Według Jarosława Trybusia, znawcy poznańskiego modernizmu, gmach posiada doskonałe proporcje, tym trudniejsze do uzyskania, że stanowi plombę - zawsze duże wyzwanie dla architektury modernistycznej. Spełnia w zasadzie większość zasad postulowanych przez Le Corbusiera. Charakterystyczną i niepowtarzalną cechą obiektu jest szósta kondygnacja - wycofana i przykryta daszkiem z okrągłymi otworami. Ten sposób rozwiązania fasady nawiązuje do Museum of Modern Art w Nowym Jorku z 1939 (Trybuś nazywa go nawet Nowojorczykiem, który właśnie wylądował na poznańskiej ulicy, nawiązując do kontekstu starej zabudowy traktu).

Od 1994 do 30 listopada 2017 w części parterowej budynku funkcjonowała najstarsza w Poznaniu restauracja McDonald’s[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Atlas architektury Poznania, Janusz Pazder (red.), Aleksandra Dolczewska, Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2008, s. 145, ISBN 978-83-7503-058-7, OCLC 316600366.
  • Aleksandra Robakowska, Jarosław Trybuś, Od Zamku do Browaru. O architekturze Poznania ostatnich stu lat, wyd. Galeria Miejska Arsenał, Poznań, 2005, ss.53-55, ISBN 83-88947-39-7
  • Piotr Marciniak, Doświadczenia modernizmu. Architektura i urbanistyka Poznania w czasach PRL, Piotr Chojnacki, Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2010, s. 138, ISBN 978-83-7503-113-3, OCLC 750779978.
  • Poznań - atlas aglomeracji 1:15.000, wyd. CartoMedia/Pietruska & Mierkiewicz, Poznań, 2008, ISBN 978-83-7445-018-8

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]