Byłem nastoletnim wilkołakiem
 Reklama filmu | |
| Gatunek | |
|---|---|
| Rok produkcji | |
| Data premiery |
19 czerwca 1957 |
| Kraj produkcji | |
| Język | |
| Czas trwania |
76 minut |
| Reżyseria |
Gene Fowler Jr. |
| Scenariusz | |
| Główne role |
Michael Landon |
| Muzyka |
Paul Dunlap |
| Zdjęcia | |
| Scenografia |
A. Leslie Thomas |
| Kostiumy |
Oscar Rodriguez |
| Montaż |
George A. Gittens |
| Produkcja |
Herman L. Cohen |
| Wytwórnia |
Sunset Productions |
| Dystrybucja | |
| Budżet |
82 000 USD |
| Przychody brutto |
2 000 000 USD |
| Kontynuacja |
Pogrom Frankensteina (1957) |
Byłem nastoletnim wilkołakiem (ang. I Was a Teenage Werewolf) – amerykański horror s-f z 1957 roku w reżyserii Gene’a Fowlera Jr[1].
Fabuła[edytuj | edytuj kod]
Licealista Tony Rivers zupełnie nie potrafi kontrolować swoich wybuchów gniewu i byle co go denerwuje. Zmęczony jego wyskokami detektyw policji Donovan ostrzega go, że niedługo stanie się notowany. Poleca mu hipnoterapeutę – doktora Brandona pracującego w miejscowej fabryce samolotów. Tony odrzuca propozycję obawiając się łatki pomyleńca. Trzyma się zdania nawet po rozmowie ze swą dziewczyną Arlene, a następnie ze swym owdowiałym ojcem. W Halloween Tony i Arlene idą na imprezę. Gdy na niej Tony atakuje swego przyjaciela Vica za niewinny żart, decyduje się na wizytę u doktora Brandona[2].
Doktor Brandon poddaje Tony’ego terapii połączonej z hipnozą. Tony nie wie, że Brandon ma w planach eksperyment naukowy polegający na zbudzeniu w człowieku prymitywne zwierzęce instynkty, zaś Tony jest idealnym królikiem doświadczalnym. Mimo obaw doktora Wagnera, asystenta Brandona zahipnotyzowany Tony otrzymuje specjalne serum na bazie skopolaminy. Terapia osiąga skutki. Podczas jednej z nocnych imprez Frank, kolega Tony’ego grzecznie odmawia podwózki samochodem. Wraca on piechotą przez las, gdzie z niepokojem dociera do niego, że ktoś go śledzi. W końcu zostaje zaatakowany[2].
Policjanci są zaskoczeni przyczyną śmierci Franka, gdyż został rozszarpany zębami, a w okolicy nie ma dzikich zwierząt. Policyjny woźny Pepi, wtajemniczony przez oficera Stanleya, po obejrzeniu zdjęć twierdzi, że morderca Franka jest wilkołakiem. Podobne oznaki widział w swym rodzinnym kraju położonym w Karpatach, gdzie wiara w wilkołactwo jest powszechna. Jednak Stanley nie daje temu wiary, biorąc wszystko za zabobony.[2].
Tymczasem Tony zaczyna się lepiej sprawować. Mimo to podczas kolejnej sesji chce coś powiedzieć Brandonowi, ale ten go zbywa. W szkole gdy Tony widzi w sali gimnastycznej ćwiczącą Theresę, pod wpływem dzwonka zaczyna przeobrażać się w wilkołaka i atakuje przerażoną dziewczynę. Dyrektorka i kilka uczniów z daleka widzi napaść bestii na Theresę. Spłoszony wilkołak ucieka z liceum. Nie mogą uwierzyć własnym oczom, że wilkołak miał na sobie ubranie Tony’ego, o czym informują policję. Komendantowi policji Bakerowi, choć ciężko to uwierzyć decyduje się schwytać wilkołaka[2].
Przepytywany przez Donovana Brandon nie wierzy w doniesienia o wilkołaku, tłumacząc je masową histerią. Reporter Doyle przeprowadza wywiad z ojcem Tony’ego i Arlene oraz jej rodzicami, w nadziei na zlokalizowanie chłopaka i zdobycie informacji. Tony będąc wciąż w ciele wilkołaka błąka się po dzikich okolicach, gdzie Baker i jego ludzie robią na niego obławę. Ukrywając się natyka się na owczarka niemieckiego, który go atakuje. Pies zostaje zabity[2].
Rankiem Tony odzyskuje ludzkie ciało i wykonuje telefon do Arlene. Tony w rozpaczy po tym, co zrobił, postanawia znów prosić o pomoc doktora Brandona. Wagner przestrzega Brandona chcącym udokumentować przemianę w wilkołaka przed dalszym eksperymentom. Tony znów staje się wilkołakiem i zabija Wagnera, a następnie Brandona chcącego przemówić mu do rozsądku. Donovan i Stanley we właściwym momencie zjawiają w klinice i strzelają, zabijając wilkołaka, który wraca do postaci Tony’ego. Donovan spekuluje na temat zaangażowania Brandona jako próby ingerencji człowieka w królestwa Boga[2].
Obsada[edytuj | edytuj kod]
- Michael Landon – Tony Rivers / wilkołak
- Yvonne Lime – Arlene Logan
- Whit Bissell – doktor Alfred Brandon
- Barney Phillips – detektyw sierż. policji Donovan
- Robert Griffin – kmdt policji Baker
- Joseph Mell – doktor Hugo Wagner
- Guy Williams – oficer policji Chris Stanley
- Vladimir Sokoloff – Pepi
- Malcolm Atterbury – Charles Rivers
- Eddie Marr – Doyle
- Louise Lewis – dyrektorka szkoły Ferguson
- Tony Marshall – Jimmy
- Kenny Miller – Vic
- Cindy Robbins – Pearl
- Michael Rougas – Frank
- Dawn Richard – Theresa
- S. John Launer – Bill Logan
- Dorothy Crehan – Mary Logan
Produkcja[edytuj | edytuj kod]
Samuel Z. Arkoff pisał w swoich wspomnieniach, że spotkał się z dużym oporem przed wyprodukowaniem filmu ukazującego nastolatka, który staje się potworem, co nigdy wcześniej nie został wykorzystane w kinematografii. O ile pomysł dorosłego człowieka zamieniającego się w bestię nie był niczym nowym, pomysł nastolatka robiącego właśnie to samo był uważany za awangardowy – a nawet szokujący – w 1957 roku[3].
Zdjęcia rozpoczęły się 13 lutego 1957[4]. Film został nakręcony w siedem dni[5].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Byłem nastoletnim wilkołakiem (1957) [online], Filmweb [dostęp 2019-07-23] (pol.).
- ↑ a b c d e f Gene Fowler jr., Byłem nastoletnim wilkołakiem, Sunset Productions.
- ↑ Arkoff 1992 ↓, s. 61-75.
- ↑ MOVIELAND EVENTS: "Edith Atwater Signs for Lancaster Film". „Los Angeles Times”, s. B37, 1957-01-01. Los Angeles: Tribune Company.
- ↑ McGee 1996 ↓, s. 89.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Samuel Z. Arkoff: Flying Through Hollywood By The Seat Of My Pants: The Man Who Brought You I Was a Teenage Werewolf and Muscle Beach Party. Secaucus: Birch Lane Press, 1992. ISBN 1-55972-107-3. [dostęp 2023-08-24]. (ang.).
- Mark McGee: Faster and Furiouser: The Revised and Fattened Fable of American International Pictures. Jefferson (Północna Karolina): McFarland & Company, 1996. ISBN 978-0-7864-6734-1. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Byłem nastoletnim wilkołakiem w bazie IMDb (ang.)
- Byłem nastoletnim wilkołakiem w bazie Filmweb