Przejdź do zawartości

Bzinica Stara

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bzinica Stara
wieś
Ilustracja
Szkoła w Bzinicy Starej
Państwo

 Polska

Województwo

 opolskie

Powiat

oleski

Gmina

Dobrodzień

Liczba ludności (2022)

342[2]

Strefa numeracyjna

34

Kod pocztowy

46-375[3]

Tablice rejestracyjne

OOL

SIMC

0131340

Położenie na mapie gminy Dobrodzień
Mapa konturowa gminy Dobrodzień, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Bzinica Stara”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Bzinica Stara”
Położenie na mapie województwa opolskiego
Mapa konturowa województwa opolskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Bzinica Stara”
Położenie na mapie powiatu oleskiego
Mapa konturowa powiatu oleskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Bzinica Stara”
Ziemia50°41′24″N 18°27′27″E/50,690000 18,457500[1]

Bzinica Stara (dodatkowa nazwa w j. niem. Bzinitz) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie oleskim, w gminie Dobrodzień[4][5].

Wieś położona jest nad rzeką Bziniczka.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa częstochowskiego.

Części wsi

[edytuj | edytuj kod]
Integralne części wsi do 2022 r[4][6],
SIMC Nazwa Rodzaj
0131357 Bąki przysiółek

Nazwa miejscowości notowana była w formach Bsenicza (ok. 1300), Bsienitz (1648), Bzienica (1679), Bzenitz (1687-88), Brzenitz (1743), Bzeniz (1783), Bzinitz, Bzienic (1845), Bzienice, niem. Bzinitz (1880), Bzinitz (1886), Bziniec Stary (Bzinitz) (1920), Erzweiler (1936), Stara Bzinica (Bzinitz) – Erzweiler OS. (1939), Bzinitz, j. Erzweiler (1941), Stara BzinicaErzweiler (Bzinitz) (1951)[7][8].

Nazwa wywodzi się od apelatywów bez (psłw. *bъzъ), bzina ‘krzak bzu’ i została utworzona przez dodanie przyrostka -ica[8]. W języku niemieckim przyjęła ona formę Bzinitz. W 1936 roku administracja III Rzeszy przemianowała wieś na Erzweiler/Oberschlesien[9]. Po II wojnie światowej polskie władze przyjęły nazwę Stara Bzinica. W 2007 roku zmieniono ją na Bzinica Stara.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Wieś po raz pierwszy wzmiankowana była w Księdze Uposażenia Biskupstwa Wrocławskiego (1295–1305).

W XIX wieku gmina sygnowała dokumenty pieczęcią z wizerunkiem pługu pod trzema gwiazdami, w latach 20-40. XX w. kuźnicy[10].

W okresie międzywojennym istniał w Bzinicy urząd pocztowy, w którym znajdował się pierwszy telefon we wsi oraz „Gail Schoppa’a Gasthaus”, współcześnie budynek restauracji „Sarenka”. We wsi istniał także posterunek policji z jednym policjantem, który miał do dyspozycji rower.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 128061
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-05].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 139 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  5. GUS. Rejestr TERYT
  6. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 20 grudnia 2022 r. w sprawie ustalenia, zmiany i zniesienia urzędowych nazw niektórych miejscowości oraz obiektów fizjograficznych (Dz.U. z 2022 r. poz. 2783)
  7. Słownik etymologiczny nazw geograficznych Śląska. pod red. Stanisławy Sochackiej. T. 13, Spad-Szyw. Opole: Wydawnictwo Instytut Śląski, 2007, s. 20. ISBN 978-83-7126-226-5.
  8. a b Nazwy miejscowe Polski : historia, pochodzenie, zmiany. pod red. Kazimierza Rymuta. T. 1, A-B. Kraków: Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN, 1996, s. 483. ISBN 83-85579-34-6.
  9. Deutsche Verwaltungsgeschichte Schlesien, Kreis Guttentag [online], verwaltungsgeschichte.de:80 [dostęp 2018-07-15] [zarchiwizowane z adresu 2017-09-09].
  10. Aleksandra Starczewska-Wojnar, Pieczęcie gmin wiejskich dawnego powiatu dobrodzieńskiego (1927–1941) [online], 2023 [dostęp 2024-08-27] (pol.).