Carlos Amigo Vallejo

Carlos Amigo Vallejo

kardynał prezbiter
Herb duchownego Gratia et pax Łaska i Pokój
Data i miejsce urodzenia	23 sierpnia 1934 Medina de Rioseco
Data śmierci	27 kwietnia 2022
arcybiskup Sewilli
Okres sprawowania	1982 - 2009
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Inkardynacja	franciszkanie
Prezbiterat	17 sierpnia 1960
Nominacja biskupia	17 grudnia 1973
Sakra biskupia	28 kwietnia 1974
Kreacja kardynalska	21 października 2003 Jan Paweł II
Kościół tytularny	S. Maria in Monserrato degli Spagnoli

{{Duchowny infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | alt grafiki = | faksymile = | imię i nazwisko org = | opis grafiki = | miejsce pochówku = | kraj działania = | opis faksymile = Nieznane pola: "imię przybrane oryginalne", "imię i nazwisko oryginalne" oraz "państwo".

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	28 kwietnia 1974
Konsekrator	Marcelo González Martín
Współkonsekratorzy	Felix Romero Menjibar Francisco Aldegunde Dorrego
Konsekrowani biskupi Santiago Agrelo Martínez 17 czerwca 2007 José Mazuelos Pérez 6 czerwca 2009
Współkonsekrowani biskupi José Higinio Gómez González 28 czerwca 1980 Francisco-Javier Lozano 25 lipca 1994 Juan del Río Martín 23 września 2000 Jesús Sanz Montes 14 grudnia 2003 Mario Iceta Gavicagogeascoa 12 kwietnia 2008 Santiago Gómez Sierra 26 lutego 2011

Carlos Amigo Vallejo (ur. 23 sierpnia 1934 w Medina de Rioseco, archidiecezja Valladolid) – hiszpański duchowny katolicki, franciszkanin, arcybiskup Tangeru (Maroko) i Sewilli, kardynał.

Rozpoczął studia medyczne w Valladolid, ale rychło je przerwał i wstąpił do zakonu franciszkanów (OFM). Święcenia diakonatu odebrał z rąk kardynała Fernando Quirogi Palaciosa (arcybiskupa Santiago de Compostela), a święcenia kapłańskie - 17 sierpnia 1960 - z rąk Miguela Nóvoa Fuente (biskupa pomocniczego tej archidiecezji). Studiował później filozofię w Rzymie, a także psychologię na uniwersytecie w Madrycie. Prowadził w Madrycie działalność duszpasterską, wykładał filozofię nauki i antropologię w kilku uczelniach i zakonnych centrach kształcenia. Od 1970 pełnił funkcję prowincjała franciszkanów w Santiago.

17 grudnia 1973 został mianowany arcybiskupem Tangeru (Maroko); sakrę biskupią przyjął 28 kwietnia 1974 w Madrycie od arcybiskupa Toledo, kardynała Marcelo Gonzaleza Martina. Wielokrotnie występował jako mediator w konfliktach Hiszpanii z krajami Maghrebu - Libią, Algierią, Marokiem, Tunezją, Mauretanią. W maju 1982 został przeniesiony na arcybiskupstwo Sewilli. Brał udział w kilku sesjach Światowego Synodu Biskupów w Watykanie; cieszył się uznaniem jako znawca Kościoła w krajach Ameryki Łacińskiej, pełnił funkcję prezydenta Komisji Biskupów 500-lecia Ewangelizacji Ameryki, a także na specjalne zaproszenie uczestniczył w IV Konferencji Generalnej Episkopatów Latynoamerykańskich w Santo Domingo (Dominikana) w październiku 1992. Otrzymał wysokie odznaczenia państwowe Dominikany i Panamy, a także doktorat honoris causa Uniwersytetu w Cibao (Dominikana). Został powołany do sewilskiej akademii Academies of Buenas Letras, Medicina and Bellas Artes.

21 października 2003 Jan Paweł II wyniósł go do godności kardynalskiej, nadając tytuł prezbitera S. Maria in Montserrato degli Spagnoli.

5 listopada 2009 papież Benedykt XVI przyjął jego rezygnację z urzędu złożoną ze względu na wiek (75 lat).

Linki zewnętrzne

• Sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy
• {{{tytuł}}} [online], catholic-hierarchy.org  (ang.).data dostępu?{{Catholic-hierarchy}} Brakujące pola: data dostępu, tytuł oraz id. Nieznane pola: 1, 2 oraz 3.