Caterina Gabrielli
 Portret Cateriny Gabrielli jako Diany autorstwa Pompeo Batoniego (1751) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Typ głosu | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Caterina Gabrielli (ur. 12 listopada 1730 w Rzymie, zm. 16 lutego 1796 tamże[1][2]) – włoska śpiewaczka operowa, sopran koloraturowy.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Jej ojciec był kucharzem na dworze księcia Gabriellego[2]. Książę zapewnił wykształcenie wokalne młodej Caterinie, która później przyjęła jego nazwisko[1][2]. Posługiwała się także urobionym od zawodu ojca pseudonimem „La Coghetta”[2]. W latach 1744–1747 przypuszczalnie była uczennicą Nicoli Porpory w Wenecji[1][2]. Na początku lat 50. była już rozpoznawalna i występowała w wielu włoskich miastach[1][2]. Od 1755 roku śpiewała w Wiedniu, gdzie znalazła protektora w osobie Pietra Metastasia[1][2]. Występowała w operach Christopha Willibalda Glucka[1]. W 1758 roku wyjechała do Mediolanu, gdzie zaprzyjaźniła się z kastratem Gaetano Guadagnim[1][2] Występowała też w Parmie[1][2], gdzie uczestniczyła w prapremierowych wykonaniach oper Tommasa Traetty Ippolito ed Aricia (1759) i I tintarido, o Castore e Polluce (1760)[1]. Następnie ponownie przebywała w Wiedniu, gdzie wzięła udział w prawykonaniu Tetide Glucka (1760) i Armidy Traetty (1761)[1][2]. Po powrocie do Włoch występowała m.in. w Neapolu, w 1761 roku spotkała przebywającego wówczas w Mediolanie W.A. Mozarta, który odnotował to spotkanie w jednym ze swoich listów[1]. W kolejnych latach przebywała w Petersburgu (1772–1775) i Londynie (1775–1776)[2]. W 1776 roku wróciła do Włoch, śpiewając jeszcze przez kilka lat w Neapolu, Wenecji, Lukce i Mediolanie, po czym na początku lat 80. XVIII wieku zakończyła karierę sceniczną[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k l Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 3. Część biograficzna efg. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1987, s. 199. ISBN 83-224-0344-5.
- ↑ a b c d e f g h i j k Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 2 Conf–Gysi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1207. ISBN 0-02-865527-3.