Cell saver

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Cell saver – urządzenie do śródoperacyjnego odzyskiwania krwi, stosowane w celu ograniczenia transfuzji krwi allogenicznej (pochodzącej od niespokrewnionego dawcy[1][2]) oraz uniknięcia powikłań związanych z przeprowadzaniem transfuzji podczas operacji[3][4].

Urządzenie to zostało po raz pierwszy wyprodukowane przez firmę Haemonetics w 1974 roku[5]. Zasada działania polega na odessaniu wynaczynionej krwi z pola operacyjnego[6]. Odessana krew była mieszana z antykoagulantem cytrynianowo-fosforanowo-dekstrozowym (CPD)[5], a następnie odprowadzana do pojemnika, aż do momentu, w którym zebrała się jej objętość wystarczająca do wirowania frakcjonującego. W kolejnym etapie czerwone krwinki zostawały odwirowane i zawieszone w izotonicznym roztworze soli fizjologicznej, po czym zawiesinę erytrocytów przepompowywano z pojemnika wirówki do pojemnika służącego do przetaczania krwi. Tak zebrane krwinki czerwone można było natychmiast przetoczyć lub przechować w temperaturze 4–6 °C w celu późniejszego wykorzystania w charakterze pełnowartościowego materiału transfuzyjnego[6].

Metoda śródoperacyjnego odzyskiwania krwi z zastosowaniem cell savera jest akceptowana przez część pacjentów będących Świadkami Jehowy[7], którzy z powodów religijnych nie przyjmują transfuzji krwi[8][9][10]. Opracowane zostały specjalne procedury postępowania z takimi pacjentami, obejmujące użycie cell savera w przypadku operacji ortopedycznych[11].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. David A Henry i inni, Anti-fibrinolytic use for minimising perioperative allogeneic blood transfusion, „The Cochrane database of systematic reviews” (3), 2011, CD001886, DOI10.1002/14651858.CD001886.pub4, ISSN 1469-493X, PMID21412876, PMCIDPMC4234031 [dostęp 2017-09-20].
  2. Paul A Carless i inni, Cell salvage for minimising perioperative allogeneic blood transfusion, „The Cochrane database of systematic reviews” (4), 2010, CD001888, DOI10.1002/14651858.CD001888.pub4, ISSN 1469-493X, PMID20393932, PMCIDPMC4163967 [dostęp 2017-09-20].
  3. Zeng H. i inni, Application of intraoperative cell salvage combined with leukocyte depletion filter on radical nephrectomy for renal carcinoma with inferior vena cava tumor thrombus: 2 case reports, „= Beijing Da Xue Xue Bao”, 49(4), 2017, s. 736-739, PMID28816299.
  4. Nicholas Stone, Vandit Sardana\, Paul Missiuna, Indications and Outcomes of Cell Saver in Adolescent Scoliosis Correction Surgery: A Systematic Review, „Spine”, 42(6), 2017, E363-E370, DOI10.1097/BRS.0000000000001780, PMID27398896.
  5. a b George P. Noon, Intraoperative autotransfusion, „Surgey”, 5, 84, Elsevier Inc., 1978, s. 719–721, PMID715690.
  6. a b Andrzej Pluta, Krzysztof Gutkowski, Anna Pluta, Śródoperacyjna autotransfuzja krwinek czerwonych, „Chirurgia Polska”, 1, 9, Via Medica, 2007, s. 43–50, ISSN 1507-5524.
  7. Intraoperative and postoperative blood salvage, [w:] Arthur J. Silvergleid, UpToDate. Last literature review version 19.3., Wellesley, MA [dostęp 2017-09-20] [zarchiwizowane z adresu 2017-09-20].
  8. Przyszłość bezkrwawej chirurgii w Polsce, „Przebudźcie się!”, Watch Tower Bible and Tract Society, 8 kwietnia 2000, s. 16–19, ISSN 1234-1169.
  9. Watchtower, Strategie alternatywne wobec transfuzji — proste, skuteczne, bezpieczne [online], jw.org [dostęp 2015-12-29].
  10. Ewa Labes-Kunicka, Cell-saver – odzyskana krew, „Puls Szpitala”, kwiecień 2006, s. 14.
  11. Suh Y.S. i inni, A protocol avoiding allogeneic transfusion in joint arthroplasties, „Arch Orthop Trauma Surg.”, 136(9), 2016, s. 1213-26, DOI10.1007/s00402-016-2516-7, PMID27450193.