Cenred z Nortumbrii
| król Nortumbrii | |
| Okres | |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane biograficzne | |
| Data urodzenia |
VII wiek |
| Data śmierci | |
| Ojciec |
Cuthwine |
| Rodzeństwo | |
Cenred z Nortumbrii, Coenred, Coenredo, Coinred (ur. VII wieku, zm. 718) - władca anglosaskiego królestwa Nortumbrii w latach 716-718.
Kroniki Annals of Ulster podają, że ojcem Cenreda był Cuthwine, wywodzący się z Leodwaldingów - arystokratycznego rodu nortumbryjskiego, wywodzącego swe pochodzenie od króla Idy. Po śmierci króla Osreda, ostatniego z bezpośrednich potomków Etelfryda, Cenred był prawdopodobnie najlepszym kandydatem na tron Nortumbrii. Wprawdzie brat Osreda, Osric, panował w latach 718-729, ale od tego momentu władcy Nortumbrii wywodzili się z rodu Leodwaldingów.
Nieznane są dokładne okoliczności objęcia władzy przez Cenreda. Z relacji Bedy Czcigodnego zawartej w dziele Historia ecclesiastica gentis Anglorum wynika, że Osred został zabity i władzę po nim przejął właśnie jego daleki krewny Cenred[1]. Odnotowuje to również Kronika anglosaska[2]. Z kolei XIV-wieczny szkocki kronikarz John z Fordun twierdzi, że Cenred był odpowiedzialny za śmierć krewniaka[3], jednak inne źródła tego nie potwierdzają.
Brak również informacji o panowaniu Cenreda. Jedynie Wilhelm z Malmesbury w swojej Gesta Regum Anglorum wspomina o nim, nazywając go władcą podobnym do Osreda: młodym, energicznym, ale i rozwiązłym i okrutnym.
Fakt śmierci Cenreda w 718 roku odnotowały Annals of Ulster. Nieznane są jednak jej przyczyny. Kolejnym sukcesorem na tronie Nortumbrii został wówczas drugi z synów Aldfritha, Osric.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Prosopography of Anglo-Saxon England: Cenred
- Beda Czcigodny Historia ecclesiastica gentis Anglorum dostępna w bibliotece cyfrowej
- Kronika anglosaska dostępna w bibliotece cyfrowej
- John z Fordun Chronica Gentis Scotorum dostępna w bibliotece cyfrowej
- The Annals of Ulster
- J. Marsden: Northanhymbre Saga: The History of the Anglo-Saxon Kings of Northumbria. London: Cathie, 1992. ISBN 1-85626-055-0.