Centrum Badań Kosmicznych Polskiej Akademii Nauk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje) o 20:09, 23 lis 2020. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Centrum Badań Kosmicznych
Polskiej Akademii Nauk
Space Research Centre
Polish Academy of Sciences
Ilustracja
Siedziba Centrum Badań Kosmicznych PAN (2014)
Data założenia

29 września 1976

Typ

badawczy

Państwo

 Polska

Adres

ul. Bartycka 18A
00-716 Warszawa

Dyrektor

prof. dr hab. Iwona Stanisławska

Członkostwo

Polska Akademia Nauk

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Centrum Badań Kosmicznych PAN”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Centrum Badań Kosmicznych PAN”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Centrum Badań Kosmicznych PAN”
Ziemia52°12′52,2″N 21°04′03,3″E/52,214500 21,067583
Strona internetowa

Centrum Badań Kosmicznych PAN – instytut naukowy III Wydziału Polskiej Akademii Nauk z siedzibą przy ul. Bartyckiej 18 A w Warszawie. Powołany został decyzją Prezydium PAN 29 września 1976 roku, a działalność rozpoczął 1 kwietnia 1977 roku. W 2010 zatrudniał 180 osób, w tym 13 profesorów i 15 profesorów nadzwyczajnych różnych specjalności, bardzo często technicznych. Od 1991 roku współpracuje z Europejską Agencją Kosmiczną.

W strukturze Centrum znalazły się także: Zakład Fizyki Słońca we Wrocławiu, Obserwatorium Astrogeodynamiczne w Borówcu pod Poznaniem oraz Ośrodek Naukowy Badań Kosmicznych w Wałbrzychu.

Najnowsze projekty

Centrum Badań Kosmicznych PAN uczestniczy m.in. w projektach GMES (Global Monitoring for Environment and Security), Galileo[1], EGNOS[2] i BRITE[3]. W 2001 roku skonstruowany przez instytut instrument o nazwie „CHOMIK” (penetrator geologiczny) poleciał na pokładzie marsjańskiej sondy Fobos-Grunt[4], jednak przez awarię rakiety jej misja zakończyła się niepowodzeniem.

Brite-PL

 Zobacz też: Lem (satelita) i Heweliusz (satelita).

Część kanadyjsko-austriacko-polskiego projektu, w ramach którego zbudowano i wysłano na orbitę 6 satelitów (dwa kanadyjskie, dwa austriackie i dwa polskie), które utworzyły formację lotną na wysokości 800 km. Ich zadaniem jest prowadzenie precyzyjnych i jednoczesnych pomiarów fotometrycznych kilkuset najjaśniejszych gwiazd zmiennych nieba w ciągu kilku lat[5]. Polskie satelity mają masę ok. 6 kg i kształt sześcianu o boku 20 cm (są to tzw. CubeSaty). Zainstalowane na satelitach kamery szerokokątne wykonują niezakłócone wpływem atmosfery zdjęcia wielu gwiazd[5]. Pierwszy satelita – „Lem” wystartował w listopadzie 2013, a drugi o nazwie „Heweliusz” został wystrzelony w sierpniu 2014[3].

 Zobacz też: Rosetta (sonda kosmiczna).

Pracownicy

 Z tym tematem związana jest kategoria: Pracownicy Centrum Badań Kosmicznych PAN.

Studia doktoranckie

W centrum prowadzone są studia doktoranckie o dwóch profilach:

Przypisy

  1. ↑ Raport z konferencji Start Galileo [online], CBK PAN, 4 listopada 2011 [dostęp 2013-03-05].
  2. ↑ EEGS. CBK PAN, 2010-08-12. [dostęp 2013-03-05].
  3. ↑ a b Strona główna. Brite.pl, 2017-01-20. [dostęp 2017-01-30].
  4. ↑ Polski instrument wgryzie się w powierzchnię marsjańskiego księżyca
  5. ↑ a b Nauka. Brite.pl, 2017-01-20. [dostęp 2017-01-30].
  6. ↑ Profil (1): Fizyka kosmicznego otoczenia Ziemi
  7. ↑ Profil (2): Geodynamika

Linki zewnętrzne

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Centrum_Badań_Kosmicznych_Polskiej_Akademii_Nauk&oldid=61455997”