Centrum Dydaktyczno-Naukowe Mikroelektroniki i Nanotechnologii Uniwersytetu Rzeszowskiego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Centrum Dydaktyczno-Naukowe Mikroelektroniki i Nanotechnologii Uniwersytetu Rzeszowskiego (CDNMiN UR) – jednostka dydaktyczno-naukowa należąca do struktur Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego Uniwersytetu Rzeszowskiego powstała w 2012 roku[1]. W jego skład wchodzą 4 laboratoria i 5 pracowni naukowych[2]. Prowadzi działalność dydaktyczną i badawczą związaną ze wszystkimi aspektami dotyczącymi mikroelektroniki i nanotechnologii. Centrum oferuje studia na kierunku inżynieria materiałowa[3]. Aktualnie na instytucie kształci się 84 studentów w trybie dziennym[4]. W centrum zatrudnionych jest aktualnie 25 pracowników naukowo-dydaktycznych, w tym 2 z tytułem profesora i na stanowisku profesora zwyczajnego, 3 na stanowisku profesora nadzwyczajnego ze stopniem doktora habilitowanego, 9 adiunktów ze stopniem doktora oraz 11 asystentów z tytułami magistra lub inżyniera[5].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Uniwersytet Rzeszowski podpisał 17 lipca 2009 roku umowę na sfinansowanie Centrum Mikroelektroniki i Nanotechnologii. Projekt pt. Kompleks Naukowo-Dydaktyczny Centrum Mikroelektroniki i Nanotechnologii Uniwersytet Rzeszowski przewidywał stworzenie nowej infrastruktury uczelnianej, która miała uzupełnić istniejącą lukę infrastrukturalną w województwie podkarpackim, dotyczącą najnowszych technologii i metod badań. Powstała infrastruktura służyć ma jako baza naukowo-dydaktyczna dla nowych specjalności[6]:

Projekt zakończył się w 2012 roku[6].

Władze (2019-)[edytuj | edytuj kod]

Dyrektor: dr Michał Marchewka

Władze (2012-2016)[edytuj | edytuj kod]

Dyrektor: prof. dr hab. Eugeniusz Szeregij
Zastępca Dyrektora ds. Nauki i Finansów:
Zastępca Dyrektora ds. Dydaktycznych: dr Ireneusz Stefaniuk

Kierunki kształcenia[edytuj | edytuj kod]

W Centrum Dydaktyczno-Naukowe Mikroelektroniki i Nanotechnologii Uniwersytetu Rzeszowskiego prowadzone są studia pierwszego stopnia trwające 7 semestrów i kończące się uzyskaniem tytułu zawodowego inżyniera na kierunku inżynieria materiałowa. Studenci mają do wyboru dwie specjalności[3]:

  • nanotechnologia i materiały nanokompozytowe
  • technologie materiałów lotniczych

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

Laboratoria[edytuj | edytuj kod]

Laboratorium technologiczne MBE z kontrolą jakości wytwarzanych struktur SIMS[7]

Kierownik: Dr Michał Marchewka
Pracownicy:
dr inż Iwona Rogalska
mgr inż Małgorzata Trzyna
mgr inż. Jakub Grendysa
mgr inż Karolina Jedziniak

Laboratorium naukowe magnetotransportu przy niskich i ultra niskich temperaturach

  • Kierownik:
  • Pracownicy:

Laboratorium naukowe niskotemperaturowej luminescencji

Pracownicy:
  • Kierownik:

Laboratorium technologiczne nanolitografii z fotolitografią

Pracownicy:
kierownik:

Pracownie studenckie[edytuj | edytuj kod]

Pracownia komputerowych systemów pomiarowych

Pracownicy:
  • Kierownik: wakat

Pracownia studencka nanopreparatyki

Pracownicy:
  • Kierownik: wakat

Pracownia studencka transportowych zjawisk w strukturach półprzewodnikowych

Pracownicy:
  • Kierownik: wakat

'Pracownia studencka zjawisk optycznych w strukturach półprzewodnikowych

Pracownicy:
  • Kierownik: wakat
Centrum Naukowo Dydaktyczne Mikroelektroniki i Nanotechnologii
Uniwersytetu Rzeszowskiego
ul. Pigonia 1
35-959 Rzeszów

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Struktura organizacyjna WMP UR [on-line] [dostęp: 27.11.2013]
  2. Struktura organizacyjna CDNMiN UR [on-line] [dostęp: 27.11.2013]
  3. a b Kierunki studiów prowadzone przez CNDMiN UR [on-line] [dostęp: 27.11.2013]
  4. Liczba studentów UR według poszczególnych kierunków i wydziałów w roku akademickim 2012/2013. uka.amu.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-17)]. [on-line] [dostęp: 12.11.2016]
  5. Wykaz pracowników CNDMiN UR, stan na rok akademicki 2013/2014 [on-line] [dostęp: 27.11.2013]
  6. a b Historia CDN MiN UR [on-line] [dostęp: 27.11.2013]
  7. Laboratorium technologiczne MBE z kontrolą jakości wytwarzanych struktur: SIMS [online], www.nanocentrum.univ.rzeszow.pl [dostęp 2020-04-03].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]