Cerkiew Najświętszej Bogurodzicy w Matkowie
 1424 z dnia 21 czerwca 2013
| |||||||||||||||||
| cerkiew parafialna | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||||
| eparchia | |||||||||||||||||
| Wezwanie |
Najświętszej Bogurodzicy/ św. Dymitra | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Położenie na mapie obwodu lwowskiego  | |||||||||||||||||
Położenie na mapie Ukrainy  | |||||||||||||||||
 48°54′55,69″N 23°06′32,16″E/48,915469 23,108933
| |||||||||||||||||
Cerkiew Najświętszej Bogurodzicy[1] (także: cerkiew soborowa św. Dymitra[potrzebny przypis], ukr. Церква Собору Пресвятої Богородиці, Церква Собору Святого Димитрія[potrzebny przypis]) – trójdzielna, drewniana cerkiew typu bojkowskiego w Matkowie w rejonie turczańskim w obwodzie lwowskim[2]. Pochodzi z 1838 roku, a została ulokowana w północnej części wsi na niewielkim wzniesieniu w dolinie rzeki Stryj.
Opis i historia[edytuj | edytuj kod]
Posiada trzy cebulaste kopuły i przydaszek wsparty na rysiach, pod którym to znajdują się wejścia do dwóch zakrystii, dobudowanych w latach 30. XX wieku. O przebudowie w tym okresie przypomina inskrypcja "1939" wyryta na progu. Unikatowa konstrukcja przypomina chińskie pagody. Jej kubaturę wyznaczają trzy drewniane wieże na bazie kwadratu każda, z czego środkowa wieża jest najszersza i najwyższa. Każda wieża ma po 5 ośmioskrzydłowych daszków, początkowo z dachówki, a obecnie z nierdzewnej blachy.
Wnętrze pokryte jest malowidłami na tekturze z końca XIX wieku, wykonanymi według wcześniejszego wzoru. Wśród wyposażenia z I połowy XIX w. wymienić można zabytkowy ikonostas, sanktuarium główne i boczne oraz ławki.
W 1924 roku na południowy wschód od bryły świątyni mistrz Mychajło Wekłycz wzniósł wolno stojącą dzwonnicę - drewnianą, trzypiętrową, pokrytą dachem z balkonem na II piętrze.
Jeszcze do 1945 roku ze względu na sporą odległość kościoła katolickiego służyła także Polakom wyznania rzymskokatolickiego.
14 czerwca 2010 roku trafił w nią piorun, o czym miejscowe media poinformował Pawło Wasylenko, szef centrum prasowego lwowskiego biura Ministerstwa Sytuacji Nadzwyczajnych. Na szczęście wzniecony pożar szybko udało się opanować[3]. 21 czerwca 2013 cerkiew została wpisana do rejestru światowego dziedzictwa UNESCO, wspólnie z piętnastoma innymi cerkwiami z Polski i Ukrainy. Administratorem obiektu pozostaje ksiądz Wasyl (Wacław) Dryhynycz. Historię obiektu bada i dokumentuje m.in. historyk-krajoznawca Ołeksandr Wołkow.
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Cerkiew w Matkowie w 1904 roku -
Cerkiew w Matkowie na początku XX w.
.jpg)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Polski egzonim przyjęty na 121. posiedzeniu KSNG.
- ↑ Церкви району. Турківська районна державна адміністрація. [dostęp 2013-06-22]. (ukr.).
- ↑ W cerkiew, którą planują wpisać na listę ochrony UNESCO dzisiaj uderzył piorun. [dostęp 2015-07-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-24)].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Matków, w: "Tygodnik Ilustrowany", nr 34, 1905 (II), str. 631.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Reportaż TV Nadwórna o cerkwi w Matkowie w związku z wpisaniem jej na listę dziedzictwa UNESCO
- Obraz cerkwi z 1931 roku
| Kulturowe |
|
|---|---|
| Przyrodnicze |
- ↑ Wspólnie z Białorusią, Estonią, Finlandią, Litwą, Łotwą, Mołdawią, Norwegią, Rosją, Szwecją.
- ↑ Wspólnie z Polską.
- ↑ Wspólnie z Albanią, Austrią, Belgią, Bośnią i Hercegowiną, Bułgarią, Chorwacją, Czechami, Francją, Hiszpanią, Macedonią Północną, Niemcami, Polską, Rumunią, Słowacją, Słowenią, Szwajcarią i Włochami.