Chmielina
 Na wprost Chmielina, w dole Ciemny Jar. Widok z platformy widokowej na zboczu Koci Grzbiet. | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
664/643[1] m n.p.m. |
Położenie na mapie Sudetów  | |
| 50°39′23″N 16°34′10″E/50,656379 16,569343 | |
Chmielina (niem. Hopfenberg, 664 i 643 m n.p.m.) – wzniesienie w południowo-zachodniej Polsce, w Sudetach Środkowych, w środkowej części Gór Sowich.
Położenie i opis[edytuj | edytuj kod]
Wzniesienie położone na terenie Parku Krajobrazowego Gór Sowich, w środkowej części Gór Sowich, na ich północno-wschodniej krawędzi[1], około 1,6 km na południowy zachód od centrum Nowej Bielawy, dzielnicy Bielawy.
Dwuwierzchołkowe wzniesienie w kształcie małego grzbietu górskiego o zróżnicowanej rzeźbie i ukształtowaniu oraz dość stromych zboczach: północnych, południowych i wschodnich, z płaską wyrazistą powierzchnią szczytową, na której położone są w bliskie odległości od siebie dwa wierzchołki oddzielone niewielkim płytkim siodłem. Wznosi się w końcowym odcinku bocznego grzbietu, który na wzniesieniu Korczak odchodzi w kierunku północno-wschodnim, od grzbietu ciągnącego się od Słonecznej w kierunku północnym[2]. Od wzniesienia Wrona, położonej po zachodniej stronie oddzielone jest niewielkim siodłem. Wzniesienie wyraźnie wydzielają doliny: od południowego zachodu Ciemny Jar, którym płynie potok górski Bielawica, a od południowego wschodu wyraźnie wykształcona wąska dolina Bielawicy[1]. Południowe-zachodnie oraz południowo-wschodnie zbocze wzniesienia stromo opadają do potoku Bielawica tworząc północną ścianę Ciemnego Jaru. Wzniesienie zbudowane z prekambryjskich gnejsów i migmatytów, w których od północnego zachodu tkwią soczewy amfibolitów, od wschodu serpentynitu, a od południa troktolitów[1]. Zbocza wzniesienia pokrywa niewielka warstwa młodszych osadów z okresu zlodowaceń plejstoceńskich[1]. Cała powierzchnia wzniesienia łącznie z partią szczytową porośnięta jest lasem świerkowo-bukowym regla dolnego[1]. Dolinami wydzielającymi wzniesienie prowadzą drogi leśne, które uczęszczane są przez turystów i którymi poprowadzono trasy turystyczne. U podnóża wzniesienia, po północno- wschodniej stronie położona jest Nowa Bielawa dzielnica Bielawy. Położenie wzniesienia, kształt oraz płaski rozciągnięty równoleżnikowo dwuwierzchołkowy szczyt czynią wzniesienie rozpoznawalnym w terenie.
Inne[edytuj | edytuj kod]
- Na szczyt wzniesienia z Ciemnego Jaru, którym płynie potok górski Bielawica prowadzi leśna ścieżka.
- Współrzędne drugiego, niższego szczytu wzniesienia: 50°39'21.200"N, 16°34'14.450"E
Ciekawostki[edytuj | edytuj kod]
- W masywie Chmieliny występują skupienie skał węglanowych.
- Na stokach wzniesienia występują odsłonięcia amfibolitów.
- U południowego podnóża wzniesienia znajduje się „Leśny Dworek” willa rodziny Dierig zbudowana w stylu tyrolskim.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: I-BiS, 1994, s. 92. ISBN 83-85773-12-6.
- ↑ Rysunek układu grzbietów Gór Sowich w opracowaniu M.Staffy (nazwy szczytów zostały naniesione przez nieznanego autora). W: Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (red.). T. 11: Góry Sowie. Wrocław: Wydawnictwo I–BiS, 1995, s. 21. ISBN 83-85773-12-6.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1995, ISBN 83-85773-12-6.
- Sudety Środkowe. Skala 1:40000. Jelenia Góra: Wydawnictwo Turystyczne Plan, 2005. ISBN 83-60044-44-9
- Góry Sowie, Mapa turystyczna, Skala 1:35000. Wydawnictwo Turystyczne, Plan, Jelenia Góra: 2011. ISBN 978-83-62917-36-5
- T.Śnieżek, Góry Sowie, Przewodnik, Oficyna wydawnicza „Rewasz”, Piastów, 2012,ISBN 83-62460-22-9