Przejdź do zawartości

Chomiczek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Chomiczek
Mesocricetus
Nehring, 1898[1]
Ilustracja
Chomiczek syryjski (M. auratus) – forma hodowlana
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Rodzina

chomikowate

Podrodzina

chomiki

Rodzaj

chomiczek

Typ nomenklatoryczny

Cricetus nigricans Brandt, 1832 (= Cricetus raddei Nehring, 1894)

Synonimy
  • Mediocricetus[a] Nehring, 1898[1]
  • Semicricetus[a] Nehring, 1898[1]
Gatunki

8 gatunków (w tym 4 wymarłe) – zobacz opis w tekście

Chomiczek[2] (Mesocricetus) – rodzaj ssaków z podrodziny chomików (Cricetinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Europie i Azji[3][4][5].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała (bez ogona) 128–220 mm, długość ogona 10–39 mm; masa ciała 60–300 g[4][6].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1898 roku niemiecki zoolog, paleontolog i paleobotanik Alfred Nehring w artykule poświęconym rodzajom chomików, opublikowanym w czasopiśmie Zoologischer Anzeiger[1]. Nehring wymienił kilka gatunków – Cricetus nigricans Brandt, 1832 (= Cricetus raddei Nehring, 1894), Cricetus raddei Nehring, 1894, Cricetus brandti Nehring, 1898 i Cricetus newtoni Nehring, 1898 – z których gatunkiem typowym jest Cricetus nigricans Brandt, 1832 (= Cricetus raddei Nehring, 1894).

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]
  • Mesocricetus: gr. μεσος mesos ‘środkowy, pośredni’; rodzaj Cricetus Leske, 1779 (chomik)[7].
  • Mediocricetus: łac. medius ‘środkowy’; rodzaj Cricetus Leske, 1779 (chomik)[8].
  • Semicricetus: łac. semi- ‘pół-’, od semis, semissis ‘połowa’, od as, assis ‘cały’; rodzaj Cricetus Leske, 1779 (chomik)[9].

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki[10][6][3]:

Grafika Gatunek Autor i rok opisu Nazwa zwyczajowa[2] Podgatunki[4][3][6] Rozmieszczenie geograficzne[4][3][6] Podstawowe wymiary[4][6][b] Status
IUCN[11]
Mesocricetus auratus (Waterhouse, 1839) chomiczek syryjski gatunek monotypowy południowa Turcja i północna Syria (płaskowyż Aleppo między Eblą i Şanlıurfą; prawdopodobnie Hatay) DC: 12,8–16,5 cm
DO: 1,3–2,1 cm
MC: 82–175 g
 EN 
Mesocricetus raddei (Nehring, 1894) chomiczek kaukaski 2 podgatunki między dolnym biegiem rzeki Don a płaskowyżem w Dagestanie (Rosja), odnotowany w północno-wschodniej Gruzji DC: 14,9–22 cm
DO: 1,2–2 cm
MC: 200–300 g
 LC 
Mesocricetus brandti (Nehring, 1898) chomiczek turecki gatunek monotypowy Turcja (środkowa i wschodnia Anatolia), Gruzja, Armenia, Azerbejdżan i północno-zachodni Iran; częściowo na północ od Kaukazu (południowa Rosja) DC: 13,5–19,5 cm
DO: 1–3,9 cm
MC: 108–175 g
 NT 
Mesocricetus newtoni (Nehring, 1898) chomiczek rumuński gatunek monotypowy północna Bułgaria i południowo-wschodnia Rumunia (dolny bieg rzeki Dunaj między obwodem Montana a Morzem Czarnym) DC: 13,5–16 cm
DO: 1,7–2,4 cm
MC: 60–130 g
 NT 

Kategorie IUCN:  LC gatunek najmniejszej troski,  NT gatunek bliski zagrożenia,  EN gatunek zagrożony.

Opisano również gatunki wymarłe:

  1. a b Nomen nudum.
  2. DC – długość ciała; DO – długość ogona; MC – masa ciała

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d A. Nehring. Über Cricetus, Cricetulus und Mesocricetus (n. subg.). „Zoologischer Anzeiger”. 21, s. 494, 1898. (niem.). 
  2. a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 240. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  3. a b c d C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 340. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  4. a b c d e U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 282–283. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
  5. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Mesocricetus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-11-20].
  6. a b c d e Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 220. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  7. Palmer 1904 ↓, s. 414.
  8. Palmer 1904 ↓, s. 403.
  9. Palmer 1904 ↓, s. 628.
  10. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, J. Zijlstra & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.13) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2024-08-24]. (ang.).
  11. Taxonomy: Mesocricetus – Genus. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2024-08-24]. (ang.).
  12. D.M.A. Bate. Pleistocene Cricetinæ from Palestine. „The Annals and Magazine of Natural History”. Eleventh series. 10 (72), s. 816, 1943. DOI: 10.1080/03745481.1943.9728061. (ang.). 
  13. А.И. Аргиропуло. Четвертичная фауна грызунов и насекомоядных Бинагадов (апшеронский полуостров). „Природа”. 3, s. 77, 1941. (ros.). 
  14. H. de Bruijn, M.R. Dawson & P. Mein. Upper Pliocene Rodentia, Lagomorpha and Insectivora (Mammalia) from the Isle of Rhodes (Greece). „Proceedings of the Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen”. Series B. 73 (5), s. 554, 1970. (ang.). 
  15. H. Pieper. Eine neue Mesocricetus-Art (Mammalia: Cricetidae) von der griechischen Insel Armathia. „Stuttgarter Beiträge zur Naturkunde”. Serie B [Paläontologie]. 107, s. 2, 1984. (niem.). 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]