Chotycze
Na mapach: 
52°11′49″N 22°47′14″E/52,196944 22,787222
52°11′49″N 22°47′14″E/52,196944 22,787222| wieś | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) |
338[2] |
| Strefa numeracyjna |
83 |
| Kod pocztowy |
08-200[3] |
| Tablice rejestracyjne |
WLS |
| SIMC |
0015504[4] |
Położenie na mapie gminy Łosice  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
Położenie na mapie powiatu łosickiego  | |
| 52°11′49″N 22°47′14″E/52,196944 22,787222[1]
| |
Chotycze – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie łosickim, w gminie Łosice[4][5].
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 1054742 | Dwór | część wsi |
W miejscowości znajduje się podlaszuckie cerkwisko. Mieszkańcy wsi należą do rzymskokatolickiej parafii św. Zygmunta w Łosicach lub Macierzyństwa NMP w Łuzkach.
W latach 1954–1968 wieś należała i była siedzibą władz gromady Chotycze, po jej zniesieniu w gromadzie Łosice. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bialskopodlaskiego.
Wieś leży przy drodze wojewódzkiej nr 698 w odległości 5 km na wschód od Łosic. Na południe od wsi znajduje się Radiowo-Telewizyjne Centrum Nadawcze z 313-metrowym masztem[6], które emituje programy radiowe i telewizyjne.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 16405
- ↑ Wieś Chotycze w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-01-03], liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 154 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Serwis radiopolska.pl
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Chotycze, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 640.
