Przejdź do zawartości

Apel Chrześcijańsko-Demokratyczny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Apel Chrześcijańsko-Demokratyczny
Christen-Democratisch Appèl
Ilustracja
Państwo

 Holandia

Skrót

CDA

Lider

Henri Bontenbal

Data założenia

1977

Ideologia polityczna

chrześcijańska demokracja

Liczba członków

29 721 (2024)[1]

Członkostwo
międzynarodowe

Międzynarodówka Chadecka, Europejska Partia Ludowa

Grupa w Parlamencie
Europejskim

Europejska Partia Ludowa (Chrześcijańscy Demokraci)

Barwy

     zielony

Obecni posłowie
5/150
Obecni senatorowie
6/75
Obecni eurodeputowani
5/29
Strona internetowa

Apel Chrześcijańsko-Demokratyczny (niderl. Christen-Democratisch Appèl, CDA) – niderlandzka centroprawicowa partia polityczna powstała w 1977 roku.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Została założona w 1977 roku jako unia katolickiej KVP oraz dwóch partii protestanckich: chrześcijańsko-demokratycznej CHU i konserwatywnej ARP. Od momentu swojego powstania stanowiła główną siłę polityczną po prawej stronie niderlandzkiej sceny politycznej, co zaczęło się jednak gwałtownie zmieniać po 2010 roku. Ugrupowanie tworzyło rząd (jako część koalicji) w latach 1977–1989, 2002–2012 oraz 2017–2023.

Ideologia i program

[edytuj | edytuj kod]

CDA jest partią chrześcijańsko-demokratyczną, ale Biblia jest postrzegana jedynie jako źródło natchnienia dla poszczególnych członków partii. Partia ma także żydowskich, hinduskich i islamskich parlamentarzystów, i jest za integracją mniejszości islamskiej z holenderskim społeczeństwem i jego kulturą. Jednocześnie sprzeciwia się fundamentalizmowi islamskiemu.

Główne postulaty partii to:

  • Spłacenie deficytu budżetowego w ciągu jednego pokolenia, aby uporać się ze skutkami starzenia się społeczeństwa.
  • Ograniczenie polityki tolerancji wobec miękkich narkotyków oraz zaostrzenie restrykcji wobec prostytucji, aborcji i eutanazji.
  • Pogłębienie integracji europejskiej, ale z zachowaniem sprzeciwu wobec członkostwa Turcji w UE.
  • Partia opowiada się za uczynieniem szpitali i szkół bardziej niezależnymi i mającymi większy wpływ na zasady swojego funkcjonowania, i zmniejszeniem w nich funkcji regulacyjnych państwa.

Poparcie w wyborach

[edytuj | edytuj kod]

Wybory do Izby Reprezentantów (Izba niższa)

[edytuj | edytuj kod]
Wybory Lider listy[2] Wyniki[3] Mandaty +/− Rząd
Głosy %
1977 Dries van Agt 2 652 278 31,89 (#2)
49/150
Nowa Koalicja rządząca
1981 2 677 259 30,81 (#1)
48/150
1 Koalicja rządząca
1982 2 420 441 29,39 (#2)
45/150
3 Koalicja rządząca
1986 Ruud Lubbers 3 172 918 34,59 (#1)
54/150
9 Koalicja rządząca
1989 3 135 056 35,32 (#1)
54/150
0 Koalicja rządząca
1994 Elco Brinkman 1 996 418 22,23 (#2)
34/150
20 Opozycja
1998 Jaap de Hoop Scheffer 1 581 053 18,37 (#3)
29/150
5 Opozycja
2002 Jan Peter Balkenende 2 653 723 27,93 (#1)
43/150
14 Koalicja rządząca
2003 2 763 480 28,62 (#1)
44/150
1 Koalicja rządząca
2006 2 608 573 26,51 (#1)
41/150
3 Koalicja rządząca
2010 1 281 886 13,61 (#4)
21/150
20 Koalicja rządząca
2012 Sybrand van Haersma Buma 801 620 8,51 (#5)
13/150
8 Opozycja
2017 1 301 796 12,38 (#3)
19/150
6 Koalicja rządząca
2021 Wopke Hoekstra 990 601 9,5 (#4)
15/150
4 Koalicja rządząca
2023 Henri Bontenbal 345 822 3,31 (#7)
5/150
10 Brak danych

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. CDA ledentallen (1980-) [online], www.rug.nl [dostęp 2024-03-05] (niderl.).
  2. Political Leaders: The Netherlands [online], zarate.eu [dostęp 2024-03-05].
  3. Kiesraad - Verkiezingsuitslagen [online], www.verkiezingsuitslagen.nl [dostęp 2024-03-05].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]