Przejdź do zawartości

Christine Nilsson

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Christine Nilsson
Ilustracja
Christine Nilsson, 1870
Imię i nazwisko

Kristina Törnerhjelm

Data i miejsce urodzenia

20 sierpnia 1843
Sjöabol

Pochodzenie

szwedzkie

Data i miejsce śmierci

22 listopada 1921
Sztokholm

Typ głosu

sopran

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

śpiewaczka

Christine Nilsson, właśc. Kristina Törnerhjelm[1][2] (ur. 20 sierpnia 1843 w Sjöabol koło Växjö, zm. 22 listopada 1921 w Sztokholmie[1][2][3]) – szwedzka śpiewaczka operowa, sopran.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Uczyła się w Göteborgu u Adelaïde Valerius i w Sztokholmie u Franza Berwalda[1][3], następnie w latach 1861–1864 kształciła się w Paryżu u Pierre’a-François Wartla[2][3]. Zadebiutowała na scenie w 1864 roku w roli Violetty w Traviacie Giuseppe Verdiego w paryskim Théâtre-Lyrique, z którym związana była przez następne trzy lata[1][2][3]. Od 1867 do 1881 roku regularnie gościła w Londynie, gdzie śpiewała na scenach Her Majesty’s Theatre, Covent Garden Theatre i Theatre Royal przy Drury Lane[3]. W latach 1868–1870 była solistką Opéra de Paris[1][3], gdzie kreowała rolę Ofelii w prapremierowym przedstawieniu Hamleta Ambroise’a Thomasa (1868)[2][3]. W latach 1870–1872 występowała wraz z zespołem Maurice’a Strakoscha w Stanach Zjednoczonych[3]. Kreowała rolę tytułową w nowojorskiej premierze Mignon Thomasa (1871)[2][3]. Wiele podróżowała, odwiedziła m.in. Moskwę i Petersburg (1872–1875), Brukselę (1875), Wiedeń (1877) i Monachium (1878)[2][3]. W 1883 roku kreowała partię Małgorzaty w Fauście Charles’a Gounoda podczas przedstawienia uświetniającego oddanie do użytku gmachu Metropolitan Opera w Nowym Jorku[1][2][3]. Po raz ostatni wystąpiła na scenie w 1891 roku w Londynie[3].

Dysponowała głosem obejmującym dwie i pół oktawy (do g do d3)[3].

Była dwukrotnie zamężna. W 1872 roku wyszła za Auguste’a Rouzauda, którego żoną była aż do jego śmierci w 1882 roku[1]. W 1887 roku poślubiła hiszpańskiego hrabiego Angela Vallejo y Mirandę[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2610. ISBN 0-02-865529-X.
  2. a b c d e f g h The Grove Book of Opera Singers. Oxford: Oxford University Press, 2008, s. 348. ISBN 978-0-19-533765-5.
  3. a b c d e f g h i j k l m Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 7. Część biograficzna n–pa. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2002, s. 73. ISBN 978-83-224-0808-7.