Cornelis de Man

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cornelis de Man
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 lipca 1621
Delft

Data i miejsce śmierci

15 lutego 1706
Delft

Narodowość

holenderska

Dziedzina sztuki

malarstwo, rytownictwo

Epoka

barok

Cornelis de Man, Portret zbiorowy w domu chemika, ok. 1670, Muzeum Narodowe w Warszawie

Cornelis de Man (ur. 1 lipca 1621 w Delfcie, zm. 15 lutego 1706 tamże)[1]holenderski malarz i rytownik okresu baroku.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Od 1642 był członkiem gildii św. Łukasza w Delfcie, a w okresie 1657–1696 wielokrotnie stał na jej czele[1][2][3]. W latach 1643–1653 odbył podróż przez Paryż i Lyon do Włoch (Florencja, Rzym, Wenecja)[1]. W 1654 powrócił do Deftu, gdzie pozostał do śmierci, z wyjątkiem roku 1700, który spędził w Hadze[1][2][3].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Początkowo był pod wpływem Blancharda[1] i Molenaera[3], później de Hoocha[3] i Vermeera, a także Dou i Steena[1][3]; inspirował się też portretami Tycjana[2]. Tworzył portrety, sceny rodzajowe we wnętrzach[1][2][3] i widoki wnętrz kościelnych[1][3], a także rodzajowe pejzaże (też marynistyczne) oraz alegorie i owocowe martwe natury[1].

Wybrane dzieła[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i Cornelis de Man [online], RKD – Netherlands Institute for Art History [dostęp 2023-08-21] (ang. • niderl.).
  2. a b c d Man, Cornelis Willems de, Benezit Dictionary of Artists, 31 października 2011, DOI10.1093/benz/9780199773787.article.B00115545 [dostęp 2023-08-21] (ang.).
  3. a b c d e f g Maciej Monkiewicz, Man, Cornelis de, [w:] Robert Genaille, Encyklopedia malarstwa flamandzkiego i holenderskiego, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe; Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, s. 221, ISBN 83-221-0686-6 (pol.).
  4. Uczony i jego pracownia (wystawa) [online], Uniwersytet Jagielloński w Krakowie, 2006 [dostęp 2023-08-21] [zarchiwizowane z adresu 2023-08-21] (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]