Dębnik (herb szlachecki)
Dębnik – polski herb szlachecki z nobilitacji, nadany w Królestwie Kongresowym.
Opis herbu[edytuj | edytuj kod]
Opis zgodnie z klasycznymi regułami blazonowania: W polu błękitnym trzy złote gałązki dębowe: dwie i jedna, o dwóch listkach i jednej żołędzi, ułożone gałązkami do góry, ukośnie w lewo. Nad hełmem w koronie między dwiema złotymi kopiami, rycerz w zbroi, prawą ręką węża trzymającego, lewą oparty o biodro, z gwiazdą sześciopromienną złotą nad szyszakiem.
Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]
Nadany Karolowi Ejchlerowi, właścicielowi apteki w Międzyrzecu dnia 25 marca 1845 roku przez Mikołaja I Romanowa.
Herbowni[edytuj | edytuj kod]
Jedna rodzina herbownych (herb własny): Ejchler.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Juliusz Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. Cz. 2. s. 58.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Herb Dębnik z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
- http://gerbovnik.ru/arms/1690.html
| Herby | |
|---|---|
| Elementy herbu | |
| Oznaki godności | |
| Inne | |
| Działy heraldyki |
