Dagmar Burešová

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dagmar Burešová
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

19 października 1929
Praga

Data i miejsce śmierci

30 czerwca 2018
Praga

Zawód, zajęcie

prawniczka

Alma Mater

Uniwersytet Karola

Odznaczenia
Order Tomáša Garrigue Masaryka IV Klasy Order Podwójnego Białego Krzyża II Klasy (Słowacja)

Dagmar Burešová (ur. 19 października 1929 w Pradze[1], zm. 30 czerwca 2018 tamże[2]) – czeska prawniczka, adwokat, a także polityk, w okresie komunistycznym obrończyni w procesach politycznych, w okresie przemian czeska minister sprawiedliwości (1989–1990), przewodnicząca Czeskiej Rady Narodowej (1990–1992).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1952 ukończyła studia prawnicze na Uniwersytecie Karola w Pradze[3], po czym podjęła praktykę adwokacką. Reprezentowała matkę Jana Palacha (praskiego studenta, który w 1969 dokonał samospalenia w proteście przeciwko agresji wojsk Układu Warszawskiego na Czechosłowację) w procesie przeciwko komunistycznemu posłowi. Vilém Nový został wówczas pozwany za rozpowszechnianie fałszywych teorii na temat przyczyn samospalenia Jana Palacha. Broniła również wielu oskarżonych w procesach politycznych, reprezentowała m.in. Milana Kunderę[2][3]. Z racji tego zaangażowania była represjonowana, m.in. poprzez przesłuchania przez funkcjonariuszy StB czy zatrzymanie paszportu[2].

W grudniu 1989, w okresie przemian politycznych, została pierwszym niekomunistycznym ministrem sprawiedliwości Czech (w ramach Czechosłowacji). Działała w Forum Obywatelskim, w czerwcu 1990 w wolnych wyborach uzyskała mandat posłanki do Czeskiej Rady Narodowej[2]. Odeszła wówczas z ministerstwa, obejmując funkcję przewodniczącej czeskiego parlamentu, którą pełniła do 1992[3]. Po rozpadzie forum związała się z Ruchem Obywatelskim, który w 1992 nie uzyskał parlamentarnej reprezentacji. W 1996 bez powodzenia kandydowała do Senatu z rekomendacji KDU-ČSL. W późniejszych latach nie angażowała się politycznie, działała natomiast na rzecz ruchu skautowego[2]. Praktykę adwokacką zakończyła w 2008 z powodów zdrowotnych[4].

Była zamężna z lekarzem Radimem Burešem, z którym miała dwie córki[4]. W 2013 w miniserialu Gorejący krzew w reżyserii Agnieszki Holland w jej rolę wcieliła się Táňa Pauhofová[5].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Odznaczona Orderem Tomáša Garrigue Masaryka IV klasy (2002)[6] i Orderem Podwójnego Białego Krzyża II klasy (pośmiertnie, 2019)[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Opustila nás skautská sestra, vynikající advokátka a výjimečná žena, Dagmar Burešová. skaut.cz, 2 lipca 2018. [dostęp 2018-09-02]. (cz.).
  2. a b c d e Zemřela „první dáma české justice” Dagmar Burešová. Statečné advokátce bylo 88 let. aktualne.cz, 2 lipca 2018. [dostęp 2018-09-02]. (cz.).
  3. a b c Zemřela Dagmar Burešová, první polistopadová ministryně spravedlnosti. e15.cz, 2 lipca 2018. [dostęp 2018-09-02]. (cz.).
  4. a b Odvážná a spravedlivá. Burešová dovedla vynadat i Havlovi, vzpomíná Pithart. ihned.cz, 3 lipca 2018. [dostęp 2018-09-02]. (cz.).
  5. Gorejący krzew w bazie IMDb (ang.). [dostęp 2014-06-21].
  6. Čestní členové: JUDr. Dagmar Burešová. vsehrd.cz. [dostęp 2018-09-02]. (cz.).
  7. Vyznamenania. prezident.sk. [dostęp 2022-10-21]. (słow.).