Dahomej
Dahomej (Dahomey) – dawne państwo w Afryce Zachodniej, na obszarze dzisiejszego Beninu[1], które powstało jako królestwo ludu Fon na początku XVII wieku.
Państwo stało się centrum handlu niewolników na tzw. Wybrzeżu Niewolniczym. W 1. połowie XIX wieku Dahomej podbił inne mniejsze państewka tego regionu, dokonując tego przy pomocy niezwykle brutalnej armii złożonej z 12 tys. kobiet[2]. Wkrótce sam stał się kolonią francuską w 1892. Jednak wojna rozpoczęta w tym samym roku po dwóch latach przyniosła mu ponowną kilkuletnią niepodległość w latach 1894–1899. W latach 1904–1958 wchodził w skład Francuskiej Afryki Zachodniej. W latach 1958–1959 jako odrębna republika autonomiczna wchodził w skład Wspólnoty Francuskiej.
W 1960 Dahomej uzyskał niepodległość. Dopiero w 1975 zmienił nazwę na Benin, nawiązującą do innego dawnego państwa afrykańskiego (Królestwo Benin), które istniało na terenach dzisiejszej Nigerii.
Stolica Dahomeju[edytuj | edytuj kod]
Ośrodkiem władz królestwa Dahomeju przez cały okres jego istnienia było miasto Abomey, sławne m.in. za sprawą kompleksu dziesięciu pałaców królewskich wpisanego na listę światowego dziedzictwa UNESCO. W XX wieku stolicą kraju stało się Porto-Novo.
Królowie Dahomeju[edytuj | edytuj kod]
- Gangnihessou? – 1620
- Dakodonou, 1620-1645
- Houegbadja, 1645-1685
- Akaba, 1685-1708
- Agadża, 1708-1732
- Tegbessou, 1732-1774
- Kplinga, 1774-1789
- Agonglo, 1789-1797
- Adandozan, 1797-1818
- Ghezo, 1818-1856
- Glele, 1856-1889
- Behanzin, 1889-1894
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Za hasłem na „Portalu Wiedzy” – jednym z serwisów onet.pl.
- ↑ Richard Wrangham, Dale Peterson: Demoniczne Samce. Warszawa: PIW, 1999. ISBN 83-06-02746-9.