Dalibór
Dalibór – polski herb szlachecki pochodzenia śląskiego.
Opis herbu
[edytuj | edytuj kod]Herb znany był przynajmniej w trzech wariantach. Opisy stworzone zgodnie z klasycznymi regułami blazonowania:
Dalibór: Na tarczy dwudzielnej, w polu I czerwonym trzy monety złote; dwie i jedna, w II złotym pół orła czarnego z głową w lewo. Nad hełmem w koronie trzy pióra strusie: złote, czarne, czerwone. Labry z prawej strony czarne, a z lewej czerwone podbite złotem.
Dalibór II: Zamieniona kolejność pól, brak środkowego pióra w klejnocie, pióro prawe czarne.
Dalibór III: Prawe pole błękitne, orzeł czerwony, labry czerwone złotem, pióra czerwone między złotymi.
Najwcześniejsze wzmianki
[edytuj | edytuj kod]Według Ostrowskiego herb przyniesiony ze Śląska do Polski w XVII wieku. Wszystkie jego odmiany pojawiły się w tzw. nowym herbarzu Siebmachera. Odmianę podstawową wzmiankuje też Dunin-Borkowski.
Herbowni
[edytuj | edytuj kod]Jedna rodzina herbownych (herb własny):
Dalibór.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Juliusz Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 2. Warszawa: B. Bolcewicz, J. Sikorski, 1897-1906, s. 52.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Herb Dalibór z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
- Herb Dalibór II z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
- Herb Dalibór III z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla