Przejdź do zawartości

Danuta Stasik

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Danuta Stasik
Państwo działania

 Polska

Data urodzenia

1956

Profesor nauk humanistycznych
Specjalność: kulturoznawstwo – orientalistyka, literaturoznawstwo, indologia: język i literatura hindi, kultura Indii Północnych
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1990 – literaturoznawstwo
Uniwersytet Warszawski

Habilitacja

18 czerwca 2002 – literaturoznawstwo
Uniwersytet Warszawski

Profesura

7 października 2010

Funkcja Jednostka PAN

członkini
Komitet Nauk Orientalistycznych

Nauczycielka akademicka
Uczelnia

Uniwersytet Warszawski; Wydział Orientalistyczny; Katedra Azji Południowej

Odznaczenia
Odznaka Honorowa „Bene Merito”

Danuta Sylwia Stasik (ur. 1956) – polska profesor, indolożka, kierowniczka Katedry Azji Południowej na Wydziale Orientalistycznym Uniwersytetu Warszawskiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Do 2016 redaktorka naczelna „Przeglądu Orientalistycznego” i serii „Collectanea Orientalia”. W latach 2012–2015 wiceprezeska Polskiego Towarzystwa Orientalistycznego. Od 2018 prezeska (President) European Association for South Asian Studies[1], największego międzynarodowego stowarzyszenia akademickiego zajmującego się studiami nad Azją Południową.

Doktorat uzyskała w 1990 na podstawie napisanej pod kierunkiem Marii Krzysztofa Byrskiego pracy The Image of Culture Contact in Contemporary Hindi Literature and Indian in Great Britain, Canada and the United States, obronionej na Wydziale Neofilologii Uniwersytetu Warszawskiego. 18 czerwca 2002 habilitowała się na podstawie rozprawy Opowieść o prawym królu. Tradycja Ramajany w literaturze hindi. W 2010 otrzymała tytuł profesora[2].

Specjalizuje się w literaturze i językoznawstwie hindi. Jest autorką podręczników do nauki tego języka, monografii, poświęconych jego nauczaniu oraz kilkudziesięciu artykułów z zakresu indologii, a także polskich przekładów literatury z języka hindi i urdu.

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]
  • W 2009 odebrała z rąk prezydent Indii Pratibhy Patil nagrodę im. dr. George’a Griersona za zasługi w dziedzinie propagowania języka hindi, która przyznawana jest przez Kendriya Hindi Sansthan (Centralny Instytut Hindi);
  • W 2014 otrzymała odznakę honorową Bene Merito, nadaną przez Ministra Spraw Zagranicznych RP w uznaniu za wkład w pogłębianie stosunków dwustronnych pomiędzy Polską, a Indiami.

Ważniejsze publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • The Infinite Story. The Past and Present of the Rāmāyaṇas in Hindi, Manohar, New Delhi 2009;
  • Opowieść o prawym królu. Tradycja Ramajany w literaturze hindi, Wydawnictwo Akademickie DIALOG, Warszawa 2000;
  • Język hindi, Wydawnictwo Akademickie Dialog, Warszawa 1998 (2008 wyd. II poprawione);
  • Podręcznik języka hindi. Cz. II, Wydawnictwo Akademickie Dialog, Warszawa 1997 (2007 wyd. II poprawione; 2012 wyd. III);
  • Out of India: Image of the West in Hindi Literature, Manohar, New Delhi 1994;
  • Podręcznik języka hindi. Cz. I (kurs podstawowy), Wydawnictwo Akademickie Dialog, Warszawa 1994 (1997 wyd. II zmienione i poprawione; 2006 wyd. III poprawione; 2008 wyd. IV);
  • Anita Rau Badami, Prawdziwy bohater, Wydawnictwo Akademickie Dialog, Warszawa 2004, ISBN 83-88938-59-2
  • Tatiana Rutkowska, Danuta Stasik: Zarys historii literatury hindi. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 1992. ISBN 83-230-0717-9.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. EASAS. strona internetowa [dostęp 2019-08-11]
  2. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 7 października 2010 r. nr 115-3-10 w sprawie nadania tytułu profesora (M.P. z 2010 r. nr 96, poz. 1109).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]