Delta Aquarii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Delta Aquarii
δ Aquarii
Ilustracja
Położenie w gwiazdozbiorze
Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Wodnik

Rektascensja

22h 54m 39,014s

Deklinacja

-15° 49′ 14,98″

Paralaksa (π)

0,02013 ± 0,00176[1]

Odległość

162 ± 16 ly
49,7 ± 4,8 pc

Wielkość obserwowana

+3,28m

Ruch własny (RA)

−42,60 ± 1,99 mas/rok[1]

Ruch własny (DEC)

−27,89 ± 1,38 mas/rok[1]

Prędkość radialna

17,40 ± 0,9 km/s[1]

Charakterystyka fizyczna
Typ widmowy

A3 Vp

Masa

2,5–2,7 M[2]

Promień

4,5 R[2]

Jasność

95 L[2]

Okres obrotu

<3 d[2]

Prędkość obrotu

76 km/s[2]

Wiek

500–600 mln lat[2]

Temperatura

8525 K[2]

Alternatywne oznaczenia
Oznaczenie Flamsteeda: 76 Aqr
2MASS: J22543901-1549144
Bonner Durchmusterung: BD -16°6173
Boss General Catalogue: GC 31943
Katalog Henry’ego Drapera: HD 216627
Katalog Hipparcosa: HIP 113136
Katalog jasnych gwiazd: HR 8709
SAO Star Catalog: SAO 165375
Skat, Scheat

Delta Aquarii (δ Aqr) – trzecia co do jasności gwiazda w gwiazdozbiorze Wodnika (wielkość gwiazdowa: 3,28m), znajdująca się w odległości około 162 lata świetlne od Ziemi.

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Tradycyjna nazwa gwiazdy, Skat, wywodzi się z arabskiego ‏الساق‎ as-saq, co oznacza „podudzie” i odnosi się do jej położenia w wyobrażonej figurze Wodnika[2][3]. Ta nazwa jest rekomendowana przez Międzynarodową Unię Astronomiczną. Alternatywna forma nazwy, Scheat, została przypisana do gwiazdy Beta Pegasi[4].

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Jest to biała gwiazda typu widmowego A, jaśniejsza i gorętsza od Słońca. Nie ma znanych towarzyszy, nie otacza jej dysk materii. Gwiazda kończy syntezę wodoru w hel w jądrze i zamienia się (lub już zamieniła) w podolbrzyma[2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Delta Aquarii w bazie SIMBAD (ang.)
  2. a b c d e f g h i Jim Kaler: Skat. STARS, 2009-10-30. [dostęp 2016-10-27]. (ang.).
  3. Richard Hinckley Allen: Star Names Their Lore and Meaning. Dover Publishing, 1963, s. 53.
  4. Eric Mamajek i inni, Bulletin of the IAU Working Group on Star Names, t. 2, Międzynarodowa Unia Astronomiczna, październik 2016, s. 8.