Dennis Brain
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód |
Dennis Brain (ur. 17 maja 1921 w Londynie, zm. 1 września 1957 w Hatfield[1][2][3]) – brytyjski waltornista.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pochodził z rodziny muzyków, jego ojciec Aubrey Harold i wuj Alfred także byli waltornistami[1][2]. Od 1936 roku studiował w Royal Academy of Music w Londynie w klasie swojego ojca, u boku którego debiutował w 1938 roku w koncercie pod batutą Adolfa Buscha[1][2][3]. Podczas II wojny światowej był waltornistą Royal Air Force Central Band[2][3]. Od 1942 do 1947 roku był pierwszym waltornistą londyńskiej National Symphony Orchestra, grał też z New London Orchestra, London Wind Players i London Baroque Ensemble[2]. W latach 1946–1948 i ponownie 1950–1954 był pierwszym waltornistą Royal Philharmonic Orchestra, od 1949 roku był także pierwszym waltornistą London Mozart Players[2]. Prowadził własny kwintet dęty i trio[2]. Dokonał licznych nagrał płytowych, w tym koncertów na róg W.A. Mozarta i Richarda Straussa[2][3]. Zginął w wypadku samochodowym[2][3].
Wielu kompozytorów dedykowało mu swoje utwory, m.in. Benjamin Britten (Serenada na tenora, róg i orkiestrę symfoniczną)[1][2], Mátyás Seiber (Notturno na róg i smyczki), Paul Hindemith (Koncert na róg i orkiestrę), Gordon Jacob (Koncert na róg i orkiestrę), Malcolm Arnold (II Koncert na róg i orkiestrę) i Humphrey Searle (Aubade na róg i orkiestrę)[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 403. ISBN 83-224-0113-2.
- ↑ a b c d e f g h i j k Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 1 Aalt–Cone. New York: Schirmer Books, 2001, s. 433. ISBN 0-02-865526-5.
- ↑ a b c d e The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 105. ISBN 0-674-37299-9.