Desykacja

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kuflik (Callistemon) wysuszony wskutek desykacji

Desykacja (łac. desicco ‘osuszam’)[1], wysychanie[2]chemiczny zabieg agrotechniczny stosowany w celu wysuszenia roślin uprawnych przed zbiorem (tzw. dosychanie na pniu). Do jego przeprowadzenia wykorzystuje się desykanty[1][2] (chociaż proces ten może zachodzić również naturalnie, np. pod wpływem działania suchego powietrza)[2].

Jest stosowana m.in. w plantacjach nasiennych roślin późno dojrzewających (np. len, gorczyca, koniczyna, burak cukrowy). W uprawach słonecznika i rzepaku ułatwia zbiór nasion, zwłaszcza na terenach o wysokiej wilgotności (np. pogórza, pojezierza). Desykacja ziemniaków również ułatwia ich zbiór, ponieważ powoduje wysychanie łętów[1]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c desykacja, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2024-04-30].
  2. a b c desykacja, [w:] Słownik terminów biologicznych PWN [online] [dostęp 2024-04-30].