Didymella pisi
 Pseudotecjum | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Didymella pisi |
| Nazwa systematyczna | |
| Didymella pisi Chilvers, J.D. Rogers & Peever Mycol. Res. 113(3): 396 (2009) | |
Didymella pisi Chilvers, J.D. Rogers & Peever – gatunek grzybów z klasy Dothideomycetes[1]. Saprotrof i pasożyt. U grochu jest jednym z patogenów wywołujących chorobę o nazwie zgorzelowa plamistość grochu[2].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Didymella, Didymellaceae, Pleosporales, Pleosporomycetidae, Dothideomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
W warunkach naturalnych obserwowano tylko bezpłciową anamorfę Ascochyta pisi. W laboratorium udało się jednak zaobserwować teleomorfę wytwarzająca płciowo askospory. Zaklasyfikowano ją do rodzaju Didymella''[3].
- Ascochyta pisi Lib. 1830
- Ascochyta pisi Lib. 1830 f. pisi
- Ascochyta pisi var. lupini Sacc.
- Ascochyta pisi var. medicaginis Sacc. 1920
- Ascochyta pisi var. onobrychidis Sacc. & Trotter 1920
- Ascochyta pisi Lib. 1830 var. pisi
- Ascochyta pisicola (Berk.) Sacc. 1884
- Ascospora pisi (Lib.) Fuckel 1870
- Depazea concava Mussat 1901
- Depazea pisicola Berk. 1873
- Septoria leguminum var. pisorum (Lib.) Desm. 1843
- Sphaeria concava Berk. 1841
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Grzyb mikroskopijny. Anamorfa wytwarza pyknidia o średnicy 100–250 μm i barwie od żółtobrązowej do ciemnobrązowej. Tworzą się one w rozproszeniu lub w mało wyraźnych, koncentrycznych kręgach w obrębie plam występujących na porażonych liściach rośliny żywicielskiej[3]. Powstają w nich cylindryczne, podłużnie elipsoidalne, jajowate lub elipsoidalno-maczugowate konidia o długości 8,5–17 μm (średnio 13 μm) i szerokości × 3,5–6 μm (średnio 4,6 μm). Są proste lub nieco wygięte i podzielone poprzeczną przegrodą zazwyczaj na 2 komórki, rzadziej dwoma przegrodami na 3 komórki. Teleomorfa tworzy kuliste, lub niemal kuliste pseudotecja o średnicy 200–400 μm z cylindrycznymi workami o długości 46–168 μm i szerokości 10×15 μm. Powstają w nich bezbarwne, dwukomórkowe askospory o rozmiarach 12–17,5 × 6,5–8,5 um. Hamatecjum oddzielone, lub nie[5].
Plamy na liściach grochu porażonych przez Didymella pisi są okrągłe lub owalne, początkowo żółtobrązowe, potem szarobrązowe z ciemnobrunatnym obrzeżeniem. Mają średnicę do 1 cm. D. pisi nie powoduje zgorzeli siewek. Te cechy odróżniają zgorzelową plamistość grochu wywołaną przez D. pisi od porażenia spowodowanego przez 2 pozostałe gatunki wywołujące tę chorobę: Didymella pinodella i Didymella pinodes[3].
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Gatunek szeroko rozprzestrzeniony. Występuje we wszystkich rejonach uprawy grochu na świecie[3]. Atakuje także inne gatunki roślin. W Polsce notowany na wielu gatunkach grochu, na fasoli, bobie, soi warzywnej, lucernie nerkowatej, nostrzyku żółtym[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2017-06-25] (ang.).
- ↑ Zofia Fiedorow, Barbara Gołębniak, Zbigniew Weber, Choroby roślin rolniczych, Poznań: Wyd. AR Augusta Cieszkowskiego w Poznaniu, 2008, ISBN 978-83-7160-468-3.
- ↑ a b c d Red: Selim Kryczyński i Zbigniew Weber, Fitopatologia. Tom 2. Choroby roślin uprawnych, Poznań: PWRiL, 2011, ISBN 978-83-09-01077-7.
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2017-06-25] (ang.).
- ↑ Mycobank. ''Didymella pisi'' [online] [dostęp 2017-06-28].
- ↑ Wiesław Mułenko, Tomasz Majewski, Małgorzata Ruszkiewicz-Michalska, A preliminary checklist of micromycetes in Poland. Wstępna lista grzybów mikroskopijnych Polski, Kraków: W. Szafer. Institute of Botany, PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-75-4.