Dionizy Błeszyński

Dionizy Błeszyński
Brzechwa, Tank
	major
Data i miejsce urodzenia	18 września 1895 ; Czersk
Data i miejsce śmierci	4 kwietnia 1943 ; Warszawa
	Przebieg służby
Lata służby	1914–1943
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego; Wojsko Polskie; Armia Krajowa
Jednostki	Batalion KOP „Niemenczyn”
Stanowiska	kwatermistrz batalionu
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa,; II wojna światowa
	Odznaczenia
	;

Dionizy Błeszyński ps. Brzechwa, Tank (ur. 18 września 1895 w Czersku, zm. 4 kwietnia 1943 w Warszawie) – oficer Wojska Polskiego, uczestnik I i II wojny światowej, zamordowany na Pawiaku.

Życiorys

Do szkoły średniej uczęszczał w Warszawie a szkołę oficerską ukończył w Moskwie. W 1914 jako ochotnik wstąpił do Legionu Puławskiego w czasie I wojny światowej walczącego w składzie armii rosyjskiej. W 1917 pod Haliczem dostał się do niewoli niemieckiej. W następnym roku udało mu się uciec i w listopadzie 1918 brał udział w rozbrajaniu żołnierzy niemieckich w Warszawie. Wstąpił w szeregi Wojska Polskiego i w randze porucznika służył w 25 Pułku Piechoty i w 36 Pułku Piechoty Legii Akademickiej. Został przydzielony do składu osobowego szefa Administracji Armii. We wrześniu 1926 został przydzielony do macierzystego 36 pp z równoczesnym przydziałem służbowym do inspektora armii we Lwowie gen. Mieczysława Norwid-Neugebauera na stanowisko oficera ordynansowego^[1]. W maju 1927 powrócił do macierzystego 36 pp^[2]. 19 marca 1928 został mianowany kapitanem ze starszeństwem z 1 stycznia 1928 roku i 221. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[3]. Od 1930 jako kapitan dowodził kompanią graniczną KOP „Boryszkowce” z 14 batalionu IV Brygady KOP^[4]. W marcu 1939 pełnił służbę w Batalionie KOP „Niemenczyn” na stanowisku kwatermistrza^[5].

W czasie II wojny światowej należał do ruchu oporu. Jako oficer Armii Krajowej w stopniu majora (awans w 1942), pełnił funkcję komendanta Obwodu AK Wola^[6]. W 1943 został aresztowany przez Niemców, po informacjach jakich dostarczył im Marian Maszewski^[7]. Uwięziony został na Pawiaku a następnie 4 kwietnia 1943 zamordowany^[8]. Jego grób symboliczny znajduje się na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 92-2-14)^[9].

Ordery i odznaczenia

Krzyż Walecznych (dwukrotnie)^[10]
Srebrny Krzyż Zasługi (14 października 1934)^[11]
Odznaka Pamiątkowa Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych (12 maja 1936)

Przypisy

↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 36 z 10 września 1926 roku, s. 296.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 23 maja 1927 roku, s. 154.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 19 marca 1928 roku, s. 53.
↑ Józef Wroniszewski, IV Obwód Armii Krajowej Ochota-Okręg Warszawa. LAM 1997, s.149.
↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 935.
↑ Paweł Maria Lisiewicz, W imieniu Polski podziemnej. Instytut Wydawniczy Związków Zawodowych, 1988, s.104.
↑ Andrzej Zasieczny, Zdrajcy, donosiciele i konfidenci w okupowanej Polsce 1939-1945. Warszawa 2016, s.237.
↑ Józef Wroniszewski, IV Obwód Armii Krajowej Ochota-Okręg Warszawa. LAM 1997, s.151.
↑ Cmentarz Stare Powązki: KONRAD LIPIŃSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-01-04] .
↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 302.
↑ M.P. z 1934 r. nr 238, poz. 297 „za zasługi w służbie ochrony pogranicza”.

Bibliografia

Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_36_z_10_września_1926_roku,_s._296-1] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 36 z 10 września 1926 roku, s. 296.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_15_z_23_maja_1927_roku,_s._154-2] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 23 maja 1927 roku, s. 154.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_6_z_19_marca_1928_roku,_s._53-3] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 19 marca 1928 roku, s. 53.

[4] Józef Wroniszewski, IV Obwód Armii Krajowej Ochota-Okręg Warszawa. LAM 1997, s.149.

[CITEREFRybkaStepan2006935-5] Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 935.

[6] Paweł Maria Lisiewicz, W imieniu Polski podziemnej. Instytut Wydawniczy Związków Zawodowych, 1988, s.104.

[7] Andrzej Zasieczny, Zdrajcy, donosiciele i konfidenci w okupowanej Polsce 1939-1945. Warszawa 2016, s.237.

[8] Józef Wroniszewski, IV Obwód Armii Krajowej Ochota-Okręg Warszawa. LAM 1997, s.151.

[9] Cmentarz Stare Powązki: KONRAD LIPIŃSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-01-04] .

[CITEREFRybkaStepan2006302-10] Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 302.

[11] M.P. z 1934 r. nr 238, poz. 297 „za zasługi w służbie ochrony pogranicza”.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]