Kompania graniczna KOP „Boryszkowce”
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Formacja | |
| Podległość | |
Kompania graniczna KOP „Boryszkowce” – pododdział graniczny Korpusu Ochrony Pogranicza pełniący służbę ochronną na granicy polsko-radzieckiej.
Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]
Sformowana w 1925 w strukturze 14 batalionu ochrony pogranicza jako 1 kompania graniczna „Boryszkowce”.[1]. W listopadzie 1936 kompania liczyła 2 oficerów, 9 podoficerów, 5 nadterminowych i 96 żołnierzy służby zasadniczej[a].
W wyniku realizacji drugiej fazy reorganizacji KOP, w czerwcu 1937 w batalionie KOP „Borszczów” została zlikwidowana 1 kompania graniczna „Boryszkowce” i 4 kompania graniczna „Korolówka”, a utworzona 1 kompania graniczna „Mielnica”[2]. Kompania Mielnica przejęła odcinek dotychczasowej 1 kompanii „Boryszkowice” i resztę odcinka zlikwidowanej kompanii „Korolówka”[3]. Dla 1 kompanii „Mielnica” wynajęto pomieszczenia koszarowe[4]. W jej skład weszły strażnice: „Ujscie Biskupie”, „Mielnica”, „Wojkowce”, „Bielowce”, „Okopy Św Trójcy” i „Boryszkowce”. Kompania objęła odcinek począwszy od punktu styku z odcinkiem SG - słup graniczny 57/3[5].
Służba graniczna[edytuj | edytuj kod]
Podstawową jednostką taktyczną Korpusu Ochrony Pogranicza przeznaczoną do pełnienia służby ochronnej był batalion graniczny. Odcinek batalionu dzielił się na pododcinki kompanii, a te z kolei na pododcinki strażnic, które były „zasadniczymi jednostkami pełniącymi służbę ochronną”, w sile półplutonu. Służba ochronna pełniona była systemem zmiennym, polegającym na stałym patrolowaniu strefy nadgranicznej i tyłowej, wystawianiu posterunków alarmowych, obserwacyjnych i kontrolnych stałych, patrolowaniu i organizowaniu zasadzek w miejscach rozpoznanych jako niebezpieczne, kontrolowaniu dokumentów i zatrzymywaniu osób podejrzanych, a także utrzymywaniu ścisłej łączności między oddziałami i władzami administracyjnymi[6]. Miejscowość, w którym stacjonowała kompania graniczna, posiadała status garnizonu Korpusu Ochrony Pogranicza[7]. Po stronie sowieckiej granicę ochraniały zastawy „Wojtkowce”, „Laszkowce” i „Isakowce” z komendantury „Żwaniec”[8].
Kompanie sąsiednie:
- 3 kompania graniczna KOP „Kudryńce” ⇔ 4 kompania graniczna KOP „Korolówka” – 1928[9], 1929[10], 1931[8], 1932[11], 1934[12]
Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]
Strażnice kompanii w latach 1928 – 1934[9][10][8][11][12]
- strażnica KOP „Boryszkowce”[b]
- strażnica KOP „Wygoda Boryszkowiecka”[c][d]
- strażnica KOP „Okopy św. Trójcy”[e]
- strażnica KOP „Bielowce”[f]
- strażnica KOP „Wołkowce”[g]
Dowódcy kompanii[edytuj | edytuj kod]
- kpt. Dionizy Błeszyński (28 III 1930 -był 30 IV 1931)[13]
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wykaz stanów etatowych oficerów, podoficerów i żołnierzy KOP przesłanych przez ppłk. dypl. Franciszka Węgrzyna ze sztabu KOP do I oficera do zleceń GISZ płk. dypl. Kazimierza Glabisza. → Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 369
- ↑ wieś Boryszkowce, gmina Okopy Św. Trójcy, powiat borszczowski, województwo tarnopolskie → Baza miejscowości kresowych
- ↑ W dokumentach występuje też pod nazwą Wygoda → Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 41/1932 i Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 59/1934
- ↑ przysiółek Wygoda Boryszkowiecka, gmina Okopy Św. Trójcy, powiat borszczowski, województwo tarnopolskie
- ↑ wieś Okopy Św. Trójcy, gmina Okopy Św. Trójcy, powiat borszczowski, województwo tarnopolskie → Baza miejscowości kresowych
- ↑ wieś Bielowce, gmina Okopy Św. Trójcy, powiat borszczowski, województwo tarnopolskie
- ↑ wieś Wołkowce, gmina Dźwiniaczka, powiat borszczowski, województwo tarnopolskie → Baza miejscowości kresowych
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wykaz zmian oficerów 14 b KOP ↓.
- ↑ Zarządzenie nr L.3300/Tjn.Og.Org/37 ↓, s. 2/1.
- ↑ Zarządzenie nr L.2210/Tjn.Og.Org/37 ↓, s. 1/zał..
- ↑ Zarządzenie nr L.2210/Tjn.Og.Org/37 ↓, s. 1.
- ↑ Zarządzenie nr L.2335/Tjn.Og.Org/37 ↓, s. 2.
- ↑ Falkiewicz 1925 ↓, s. 3-4.
- ↑ Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 312-314.
- ↑ a b c Szkice dyslokacyjne ↓.
- ↑ a b Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 9/1928.
- ↑ a b Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 5/1929.
- ↑ a b Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 41/1932.
- ↑ a b Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 59/1934.
- ↑ Obsada oficerska bg „Borszczów” ↓.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Stanisław Falkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza. W pierwszą rocznicę objęcia służby na wschodniej granicy Rzeczypospolitej 1924-1925. 1925. [dostęp 2016-01-30].
- Marek Jabłonowski, Włodzimierz Jankowski, Bogusław Polak, Jerzy Prochwicz: O niepodległą i granice. Korpus Ochrony Pogranicza 1924-1939. Wybór dokumentów. WarszawaPułtusk: Wyższa Szkoła Humanistyczna w Pułtusku. Wydział Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego, 2001. ISBN 8388067488.
- Szkice dyslokacyjne Korpusu Ochrony Pogranicza i podległych jednostek w latach 1927-1939 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
- Komunikaty dyslokacyjne Korpusu Ochrony Pogranicza z lat 1927 (z uzupełnieniami i poprawkami), 1928, 1932, 1934 (z uzupełnieniami i poprawkami) i 1938 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
- Wykaz zmian stanu oficerów batalionu granicznego KOP „Borszczów” w latach 1928-1935 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
- Zarządzenie dowódcy Korpusu Ochrony Pogranicza sprawie reorganizacji pododdziałów w batalionach i CSP(„R.3” II Faza) nr L.3300/Tjn.Og.Org/37 z 17 lipca 1937.
- Zarządzenie dowódcy Korpusu Ochrony Pogranicza sprawie reorganizacji batalionu KOP „Borszczów” nr L.2210/Tjn.Og.Org/37 z 16 kwietnia 1937.
- Zarządzenie dowódcy Korpusu Ochrony Pogranicza sprawie reorganizacji batalionu KOP „Borszczów” - zarządzenia organizacyjne nr L.2335/Tjn.Og.Org/37 z 1 maja 1937.