Dmytro Kozacki
| |
 starszy szeregowy
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Przebieg służby | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
| |
Dmytro Kozacki (ukr. Дмитро Олександрович Козацький, ps. „Orest”; ur. 11 listopada 1995[1] w Maline[2]) – ukraiński fotograf, wojskowy, starszy żołnierz, bojownik Pułku „Azow” Gwardii Narodowej Ukrainy[3].
W 2022 roku znalazł się w rankingu „30 under 30: Faces of the Future” magazynu „Forbes”[4]. Jego zdjęcie Light will win stało się jednym z najlepszych w 2022 roku wersji gazety „The Guardian”[5] i zostało wybrane na listę „100 najlepszych zdjęć 2022 roku” według magazynu „Time”[6].
Biografia[edytuj | edytuj kod]
W 2014 roku porzucił studia na Wyższej Szkole Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie, aby wziąć udział w rewolucji godności. Jest studentem Akademii Ostrogskiej[7][8].
W 2015 roku wstąpił w szeregi Gwardii Narodowej Ukrainy, a później został przeniesiony do pułku „Azow”[8].
Rosyjska inwazja na Ukrainę (2022)[edytuj | edytuj kod]
Od 2015 roku obrońca miasta Mariupol w obwodzie donieckim. Od 1 marca 2022 wraz z innymi towarzyszami brał udział w obronie zakładów „Azowstal”[8].
Był szefem służby prasowej pułku „Azow”. Zdjęcia jego autorstwa ze szpitala polowego na terenie zakładu zostały rozpowszechnione na całym świecie[8]. Jedno ze zdjęć, na którym żołnierz znajduje się pod promieniami majowego słońca wpadającego do wnętrza zniszczonego kombinatu, nosiło tytuł Light will win[8].
Przy dźwiękach wybuchów zaśpiewał piosenkę Stefania zespołu Kalush Orchestra, która przyniosła Ukrainie zwycięstwo podczas Eurowizji 2022[7].
20 maja 2022 roku, zanim dostał się do niewoli, opublikował pożegnalny post na Twitterze, w którym pozostawił również link do Dysku Google ze zdjęciami jego autorstwa[9]. Tego samego dnia wiceprzewodnicząca ukraińskiego parlamentu Ołena Kondratiuk ogłosiła, że Rada Najwyższa Ukrainy prześle zdjęcia Dmytra Kozackiego do wszystkich parlamentów w Europie i na świecie, które są po stronie Ukrainy[10]. Również stowarzyszenie filmowe „Bávilon'13” opublikowało wideo „Twierdza Mariupol”. Ostatni dzień w Azowstalu”, nakręcony przez Dmytra[11].
Nagrody[edytuj | edytuj kod]
- Medal „Za wojskową służbę Ukrainie” (2022)[12]
- złoty medal międzynarodowego konkursu fotoreporterów „Live press FOTO” (2022)[13]
- nagroda specjalna „Grand Press Photo 2022”[14]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Відбувся черговий обмін військовополоненими. Додому повернулося 215 українських захисників та захисниць, Координаційний штаб з питань поводження з військовополоненими.
- ↑ О. Петренко. «Мам, обіцяй триматися»: історія того самого фотографа «Азовсталі» з Малина, Malyn media, 25.05.2022.
- ↑ Роліна Мірер, Обличчя «Азовсталі». Історії захисників Маріуполя // Суспільне Новини, 18.5.2022.
- ↑ 30 до 30: обличчя майбутнього, Forbes.
- ↑ П. Горлач. «Азовсталь», весілля у Харкові та прощання в Одесі: три фото про Україну увійшли до рейтингу найкращих світлин 2022 року, Суспільне Культура, 28.12.2022.
- ↑ TIME’s Top 100 Photos of 2022, Time.
- ↑ a b Студент Острозької академії – автор фото з Азовсталі «Світло переможе», Національний університет «Острозька академія», 17.05.2022.
- ↑ a b c d e Ольга Модіна, Той самий фотограф з «Азовсталі» пішов у полон: історія «Ореста» та 10 його світлин, Ліга.Life, 20.05.2022.
- ↑ Svitlana Kirgan, «Азовсталь – місце моєї смерті і мого життя», – Дмитро Козацький, ArmiyaInform, 20.05.2022.
- ↑ Wstydliwe zdjęcia bojownika „Azowa” trafi do parlamentów Europy i świataЮ Wołyński Serwis InformacyjnyЮ, 21.05.2022.
- ↑ Twierdza Mariupol. Ostatni dzień w Azovstal w serwisie YouTube, #BABYLON'13, 20.05.2022.
- ↑ Указ Президента України від 17.04.2022 r. № 256/2022 „Про відзначення державними нагородами України”.
- ↑ В. Шубец, О. Мосейченок. «Азовсталь. Світло переможе»: у Рівному презентували виставку світлин захисника Маріуполя, АрміяInform, 15.06.2022.
- ↑ Wojciech Grzędziński autorem Zdjęcia roku w Grand Press Photo 2022. Jury: „Zaniemówiliśmy” // press, 2.6.2022.