Przejdź do zawartości

Dolina Radości

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dolina Radości, początek XX wieku

Dolina Radości (dawniej: Wesołowo, kaszb. Frajndôl, niem. Freudenthal[1]) – osiedle w Gdańsku, w dzielnicy Oliwa.

Położona jest nad Potokiem Oliwskim na obszarze Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego i otoczona kompleksem Lasów Oliwskich. Obszarem osiedla prowadzą szlaki turystyczne Wzgórz Szymbarskich i Kartuski.

Swoistą atrakcją turystyczną są liczne głazy narzutowe[2].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W 1648 właścicielem doliny był gdańszczanin Samuel Hawel. To wtedy też po raz pierwszy wymieniono nazwę Freudental, czyli Dolina Radości. W 1866 jedną z posiadłości przejęło Nadleśnictwo Oliwskie. W tym też czasie stawy jednego z młynów zaadaptowano do hodowli ryb.

W 1896 roku opiekujący się Doliną Radości leśnik Danz pośród sadzonek drzew iglastych posadził brzozy, które ułożyły się w napis: DANZ 1896[3].

Dolina Radości została przyłączona w granice administracyjne miasta w 1926. W 1932 zbudowano tu skocznię narciarską o punkcie konstrukcyjnym K-35 (rekord skoczni 39 m[4]). Miejsce to upamiętniono głazem narzutowym z datą 1932. Nieopodal stoku płyta pamiątkowa, ustawiona w miejscu śmiertelnego upadku 35-letniego skoczka Ernsta Becker-Lee w 1940[5].

Po 1945 usiłowano wprowadzić dla doliny nazwę Ustroń[6]. Dziś w rejestrze TERYT dolina funkcjonuje pod tą nazwą (SIMC 0933973)[7].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dr F. Lorentz "Polskie i kaszubskie nazwy miejscowości na Pomorzu Kaszubskiem" (ISBN 83-60437-22-X) (ISBN 978-83-60437-22-3)
  2. Głazy pomnikowe w Dolinie Radości
  3. Piotr Celej Trzecie najpiękniejsze miejsce na świecie. Oliwa przed wojną
  4. Tomasz Larczyński, Mała puszcza w środku miasta, Izabela Dachtera-Walędziak (red.), „Rowertour” (12), 2015, s. 25.
  5. Piotr Celej "W Trójmieście też skakano na nartach. Historia trójmiejskich skoczni" [dostęp 26.11.2013]
  6. Podział Gdańska na dzielnice w latach 1945 - 1973
  7. Główny Urząd Statystyczny [online], eteryt.stat.gov.pl [dostęp 2022-02-10].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]