Dom Manaka w Belgradzie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dom Manaka
Manakova kuca
Ilustracja
Dom Manaka
Państwo

 Serbia

Miejscowość

Belgrad

Adres

Gavrila Principa 7,
Kraljevića Marka 12

Położenie na mapie Serbii
Mapa konturowa Serbii, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Dom Manaka”
44,81°N 20,45°E/44,813700 20,454400
Strona internetowa

Dom Manaka (serb. Manakova kuca) – oddział Muzeum Etnograficznego w Belgradzie, miejsce przechowywania i prezentowania kolekcji etnograficznej Hristifora Crnilovicia[1].

Decyzją z dnia 9 maja 1963 r. Dom Manaka został uznany za zabytek kultury o dużej wartości[2].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Budynek powstał ok. 1830 roku[1]. Jest przykładem dawnej zabudowy Savamali, sprzed jej regulacji i rozbudowy zapoczątkowanej przez księcia Miloša Obrenovicia[2]. Nieregularny rzut budynku wynika z dostosowania go do dawnego układu ulic. Wybudowany jest z niewypalonej cegły[2], dwukondygnacyjny z kamienną piwnicą[1]. Według jednej z legend – w budynku pierwotnie mieścił się harem tureckiego agi[2][3]. Inna wersja głosi, że w budynku była stacja poczty konnej księcia Miloša Obrenovicia[2]. W latach 70. XIX wieku właścicielem budynku był Grek Manojlo Manak, który otworzył w nim karczmę i piekarnię[3]. Mieściły się one na parterze, nad nimi, na piętrze były pomieszczenia mieszkalne[1]. Nazwa "Dom Manaka" pochodzi od Manaka Manojlovicia, kuzyna i spadkobiercy Manojla[3].

W połowie lat 50. XX wieku budynek był w bardzo złym stanie[2]. W latach 1964-1968 przeprowadzono w nim prace konserwatorskie i adaptacyjne na muzeum - miejsce przechowywania i prezentowania kolekcji Hristifora Crnilovicia. Projekt adaptacji wykonał architekt Zoran Jakovljević. W ramach prac m.in. wzmocniono fundamenty i wymieniono drewniane elementy konstrukcji. Całkowicie zachowano układ i wielkość pomieszczeń oraz stropy i schody. Elementy rekonstruowane wykonane zostały na wzór podobnych obiektów z tego samego okresu[3]. Obecnie na piętrze mieści się wystawa stała prezentująca tradycyjne stroje ludowe i biżuterię regionu środkowych Bałkanów z XIX i pierwszej dekady XX wieku, parter przeznaczony jest na wystawy czasowe. Odbywają się tu również wydarzenia takie jak wykłady, warsztaty czy koncerty[1].

Kolekcja Hristifora Crnilovića[edytuj | edytuj kod]

Hristifor Crnilović - urodzony w 1886, malarz, badacz i kolekcjoner zabytków etnograficznych i przedmiotów artystycznych z regionu południowej Serbii, Kosowa, Metohiji i Macedonii. Po jego śmierci cała kolekcja została przekazana przez spadkobierców miastu Belgrad pod warunkiem zachowania jej jako całości (1963). Kolekcja obejmuje 2600 zabytków, oprócz tego duży zbiór klisz negatywowych i około 23 000 kartek z odręcznymi notatkami z prowadzonych przez Hristifora Crnilovića badań terenowych. Znaczącą i najbardziej wartościową część kolekcji stanowią stroje ludowe oraz biżuteria. Ponadto zawiera ona przedmioty i narzędzia używane w gospodarstwach domowych takie jak naczynia, przybory do pisania, narzędzia tkackie, instrumenty muzyczne, przedmioty obrzędowe. W kolekcji jest również ok. 500 pocztówek z motywami ludowymi[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Manak's house [online], Етнографски музеј у Београду [dostęp 2021-04-02].
  2. a b c d e f Ана Сибиновић, Manak's House, Завод за заштиту споменика културе града Београда.
  3. a b c d Manak's House erstwhile [online], www.serbia.com [dostęp 2021-04-03].