Droga na drugą stronę

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Droga na drugą stronę
Crulic – drumul spre dincolo,
Crulic – The Path To Beyond
Gatunek

fabularny, dokumentalny, animowany

Rok produkcji

2011

Data premiery

1 grudnia 2011 (Polska)
7 sierpnia 2011 (świat)

Kraj produkcji

Polska Rumunia

Język

polski, rumuński

Czas trwania

73 min

Reżyseria

Anca Damian

Scenariusz

Anca Damian

Główne role

Vlad Ivanov (Claudiu Crulic, głos, wersja rumuńska)
Jamie Sives (narrator, wersja rumuńska)
Maciej Stuhr (Claudiu Crulic, głos, wersja polska)
Andrzej Olejnik (narrator, wersja polska)

Muzyka

Piotr Dziubek

Zdjęcia

Grafika i animacja: Dan Panaitescu, Raluca Popa, Dragos Stefan, Roxana Bentu, Tuliu Oltean

Produkcja

Anca Damian, koprodukcja: Arkadiusz Wojnarowski

Dystrybucja

Fundacja Magellan

Strona internetowa

Droga na drugą stronę (rum. Crulic – drumul spre dincolo, ang. Crulic – The Path To Beyond) – polsko-rumuński film dokumentalno-fabularny, częściowo animowany. Drogę na drugą stronę wyreżyserowała Anca Damian, która jest również autorką rumuńsko-fińskiego dramatu zatytułowanego Intalniri incrucisate. Za produkcję filmu odpowiadała firma Aparte Film, a jednym z koproducentów była Fundacja Magellan. Tytuł wielokrotnie nagradzany na polskich i międzynarodowych festiwalach.

Fabuła[edytuj | edytuj kod]

Film opowiada historię obywatela Rumunii – Claudiu Crulica, którego w trakcie pobytu w Polsce, na podstawie ogólnikowych zeznań świadków, niesłusznie oskarżono o kradzież portfela pewnego sędziego. Mężczyzna zostaje zatrzymany w areszcie. Ponieważ wymiar sprawiedliwości nie próbuje znaleźć prawdziwego sprawcy przestępstwa, Claudiu rozpoczyna strajk głodowy. W tym czasie wielokrotnie apeluje o pomoc do przedstawicieli władzy swojego kraju, niestety bezskutecznie. W końcu umiera z powodu wycieńczenia organizmu[1]. Produkcję rozpoczyna sekwencja, w której dowiadujemy się o śmierci głównego bohatera. Następne minuty odsłaniają kolejne karty jego historii i wyjaśniają przyczyny zgonu[potrzebny przypis].

Sprawa Crulica[edytuj | edytuj kod]

Droga na drugą stronę opiera się na faktach dotyczących kradzieży portfela sędziego Sądu Najwyższego Józefa Frąckowiaka przez 33-letniego obywatela Rumunii – Claudiu Crulica. Zgodnie z jednoźródłowym zawiadomieniem miało do niej dojść, gdy 11 lipca 2007 sędzia dokonywał zakupów w sklepie obuwniczym w Krakowie[2].

We wrześniu 2007 został on zatrzymany i oskarżony o kradzież, a następnie umieszczony w areszcie śledczym przy ul. Montelupich w Krakowie. Zatrzymania dokonano po wskazaniu przez ofiarę wizerunku Crulica wśród kilku podejrzanych, przy czym nieoficjalnie podaje się, że Crulic był jedynie „łudząco podobny”[3]. Dodatkowo, według zeznań jednego ze świadków, Crulic w czasie kradzieży miał przebywać w Mediolanie, jednak śledczy nie przeanalizowali tego wątku[3].

Oskarżony ogłosił strajk głodowy i zażądał kontaktu z rumuńską placówką dyplomatyczną, która jednak miała zignorować jego sprawę[3].

18 stycznia 2008 mężczyzna zmarł wskutek odmy i przebicia opłucnej, co było spowodowane próbą przymusowego karmienia sondą po wycieńczającym organizm strajku głodowym[3].

Nagrody i festiwale[edytuj | edytuj kod]

  • 64. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Locarno, Szwajcaria – Specjalne Wyróżnienie Międzynarodowej Konfederacji Stowarzyszeń Filmowych, Nagroda Don Kichota
  • 27. Międzynarodowy Warszawski Festiwal Filmowy – Specjalne Wyróżnienie Jury Międzynarodowego, Specjalne Wyróżnienie Jury Ekumenicznego
  • 21. Międzynarodowy Festiwal Filmowy, Cottbus, Niemcy – Specjalne Wyróżnienie Jury Konkursu Międzynarodowego, Nagroda Jury Ekumenicznego
  • 15. Międzynarodowy Festiwal Filmów Dokumentalnych, Jihlava, Czechy – Nagroda East Silver Eye dla Najlepszego Filmu Średniometrażowego
  • 9. Międzynarodowy Festiwal Filmów Dokumentalnych, Kopenhaga, Dania – Nagroda Amnesty Award dla najlepszego filmu poruszającego tematykę praw człowieka
  • Ficunam, Meksyk – Nagroda Publiczności Ficunam i Silver Puma
  • Astra Film Festiwal – Nagroda dla najlepszego rumuńskiego dokumentu
  • Nagroda Gopo – Nagroda Główna Związku Rumuńskich Filmowców za rok 2011, Nagroda Związku Rumuńskich Filmowców za oryginalną muzykę dla Piotra Dziubka, Nagroda Związku Rumuńskich Filmowców za dźwięk dla Piotra Witkowskiego i Sebastiana Włodarczyka (Alvernia Studios)
  • Gdańsk Doc Film Festival – Nagroda główna: "Brama Wolności"
  • 37. Gdynia Film Festiwal – Nagroda Specjalna Jury za odwagę formy i treści, a także za szczególne i unikatowe walory artystyczne dla filmu "Droga na drugą stronę", Nagrody indywidualne: dla Piotra Dziubka za muzykę do filmu "Droga na drugą stronę", dla Sebastiana Włodarczyka i Piotra Witkowskiego za dźwięk"
  • 36. Międzynarodowy Festiwal Filmów Animowanych Annecy – Grand Prix w konkursie filmów pełnometrażowych, Kryształ dla najlepszego filmu pełnometrażowego
  • 12. Sopot Film Festiwal – Nagroda główna statuetka parasolnika i stypendium dla twórców ufundowane przez Prezydenta Miasta
  • Festiwal Filmów Animowanych Animator w Poznaniu – Główna nagroda dla filmu pełnometrażowego
  • 31. Koszaliński Festiwal Debiutów Filmowych "Młodzi i Film" – Nagroda za reżyserię
  • 3. Se-Ma-For Film Festival w Łodzi – Nagroda specjalna "Piotruś"
  • XVIII Festiwal Form Dokumentalnych Nurt 2012 – Nagroda publiczności Nurt 2012 – Nagroda ufundowana przez prezydenta miasta Kielce, Wojciecha Lubawskiego
  • Doroczna nagroda specjalna Radia Kielce S.A. – Za to, czego nie widać, czyli artyzm dźwięku w formie dokumentalnej.
  • 11. Międzynarodowe Forum Niezależnych Filmów Fabularnych w Warszawie – Grand prix
  • XXII Festiwal Mediów w Łodzi Człowiek w Zagrożeniu – Grand Prix Biała Kobra – Nagroda Prezydenta Miasta Łodzi
  • Cabrito de Plata – Najlepszy pełnometrażowy film animowany
  • Festroia – Nagroda Specjalna Jury
  • Milwaukee Film Festival – Nagroda za najlepszy film

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. "Za śmierć Claudiu Crulica nikt nigdy nie odpowie". Gazeta Krakowska, 2011.
  2. Claudiu Crulic miał pecha. wp.pl, 2008-06-03. [dostęp 2024-02-16]. (pol.).
  3. a b c d Beata Michalik: Umarł z głodu w polskim więzieniu. Winnych brak. Absurdalna decyzja.. onet.pl, 2024-02-16. [dostęp 2024-02-16]. (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]