Drwęca
[[Plik:{{{zdjęcie}}}|240x240px|alt=Ilustracja|{{{opis zdjęcia}}}]] {{{opis zdjęcia}}} | |||||
Kontynent | |||||
---|---|---|---|---|---|
Państwo | |||||
Lokalizacja |
{{{lokalizacja}}} | ||||
{{{rodzaj cieku}}} | |||||
Długość | 207 km | ||||
Spadek |
{{{spadek}}} | ||||
Powierzchnia zlewni |
{{{powierzchnia zlewni}}} km² | ||||
Średni przepływ |
{{{średni przepływ}}} m³/s {{{miejsce przepływu}}} | ||||
Źródło | |||||
Miejsce | {{{źródło: miejsce}}} | ||||
Wysokość |
{{{źródło: wysokość}}} | ||||
Współrzędne |
Nieprawidłowe parametry: {{{{źródło: współrzędne}}}|type:landmark} | ||||
Ujście | |||||
Recypient | Wisła | ||||
Miejsce |
{{{ujście: miejsce}}} | ||||
Wysokość |
{{{ujście: wysokość}}} | ||||
Współrzędne |
Nieprawidłowe parametry: {{{{ujście: współrzędne}}}|type:landmark} | ||||
Mapa | |||||
[[Plik:{{{mapa}}}|240x240px|alt=Mapa rzeki|]] {{{opis mapy}}} | |||||
| |||||
Położenie na mapie Europy Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{źródło: współrzędne}}}} Nieprawidłowe parametry: {{{{ujście: współrzędne}}}} |
Drwęca (niem. Drewenz) to rzeka w północnej Polsce na Pojezierzu Mazurskim i Pojezierzu Chełmińsko-Dobrzyńskim, prawy dopływ dolnej Wisły. Długość rzeki wynosi 253 km, a powierzchnia dorzecza 5.536 km2. Wypływa ze wschodnich stoków Góry Dylewskiej (Czarci Jar) na wysokości 191 m n.p.m., płynie na południowy zachód i uchodzi do Wisły na wysokości 36,6 m n.p.m., 10 km powyżej Torunia we wsi Złotoria.
Obszar dorzecza Drwęcy ukształtowany został podczas zlodowacenia wistuliańskiego - stadium poznańskiego. Drwęca jest połączona z Zalewem Wiślanym poprzez Kanał Elbląski. Na rzece organizowane są spływy kajakowe. Rzeka od 1961 na całej swojej długości jest najdłuższym ichtiologicznym Rezerwatem przyrody w Polsce i objęty jest siecią Natura 2000 jako projektowany specjalny obszar ochrony "PLH280001 Dolina Drwęcy".
Zobacz też: Rezerwat przyrody Rzeka Drwęca
Dopływy Drwęcy:
- Lewostronne:
- Prawostronne:
Miasta położone nad Drwęcą:
/w nawiasach liczba ludności/
- Ostróda (33,5 tys.)
- Nowe Miasto Lubawskie (11 tys.)
- Brodnica (26,8 tys.)
- Golub-Dobrzyń (12,1 tys.)
- Toruń (208 tys.)
Większe miasta leżące w dorzeczu Drwęcy:
- Iława (34 tys.)
- Lubawa (9,1 tys.)
- Lidzbark Welski (8,3 tys)
- Rypin (16,6 tys.)
- Wąbrzeźno (13,8 tys.)
- Kowalewo Pomorskie (4 tys.)
- Toruń (208 tys.)
Ciekawostki
W okolicach Lubicza na rzece wybudowano:
- Ujęcie wody Toruń-Jedwabno, pobierające wodę dla ok. 250 tysięcy ludzi, wybudowane w latach 60. Zostało gruntownie zmodernizowane dzięki środkom UE w 2006, w wyniku czego chlorowanie zastąpiono nowocześniejszą metodą ozonowania wody, pozbawiając ją niemiłego smaku.
- tamę na Drwęcy, wraz z przejściem dla pieszych
- trzy mosty (zobacz Mosty w Toruniu), z których dwa zachowały się do dziś
W okolicach Złotorii na Drwęcy wybudowano:
- dwa mosty (zobacz Mosty w Toruniu), z których jeden jest jednym z najstarszych zachowanych mostów drewnianych w Polsce (z 1893)
- średniowieczny Zamek w Złotorii u ujścia Drwęcy do Wisły.
Drwęca była rzeką graniczną w latach 1815-1920, oddzielając tereny zaboru pruskiego i rosyjskiego. W okolicy Złotorii i Lubicza istniało kilkanaście posterunków granicznych obu zaborców (część budynków zachowana do dziś jako mieszkalne). Główne posterunki drogowe istniały w Lubiczu Górnym (rosyjskie) i Dolnym (pruskie). Wykopano też tzw. kordon graniczny - wał ziemny z nasypami po bokach, dla wyodrębnienia granic Prus.